… aan boord bij Peter en Jolanda Lootens, april 2021

… aan boord bij Peter en Jolanda Lootens, april 2021

Regelmatig gaan wij aan boord bij één van onze ligplaatshouders. Op de koude tweede Paasdag in april  was dat bij: 

 … Peter en Jolanda Lootens uit Zwolle, box 707

 

 

 

 

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Sinds maart 2016.

  • Waarom hebben jullie destijds voor Ketelhaven gekozen?

Positieve ervaringen tijdens de vakanties met de huurboten, goede mond tot mond reclame. Prettige uitvalsbasis voor (lange) weekenden weg of dagtochten in een prachtige omgeving. Plus lekker dichtbij huis, met een klein halfuurtje zit je in je drijvende vakantiewoning.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? De familie Lootens vaart met een Friendship 33, bouwjaar 1986. Het schip heeft geen bijzondere eigenschappen, al heeft het wel een speciale eigenaar gehad; één van de twee oud-eigenaren van de Friendship-werf. Destijds heette het schip de Paulina.

Peter en Jolanda hebben de afgelopen jaren flink geïnvesteerd met een nieuwe buiskap, huik en nieuwe zeilen. Door een aantal pechmomenten heeft de boot ook een nieuwe mast, verstaging en roer gekregen. Door deze gebeurtenissen hebben ze het schip wel leren kennen en zijn ze ook ‘gehard’ geworden in het incasseren van tegenslag. ‘We weten wel wat we aan het schip en aan elkaar hebben, als het even tegenzit, haha.’

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

Toen ze het schip kochten in 2015 had deze al de naam Beau4 en dat hebben ze maar zo gelaten; ze vonden het een mooie woordspeling en leuke naam en zagen geen reden om dit te wijzigen.

  • Is dit jullie eerste schip? 

Ja, dit is hun eerste eigen schip. Op een kampeervakantie in Sloten, toen de kinderen nog klein waren, kwam hun zoon steeds enthousiast terug van zeiltochtjes met een vriendje in een Valk. Ze mochten toen een proefvaartje maken, met 8 (!) personen in de Valk en waren eigenlijk gelijk verkocht. Daarna is het hele gezin, op eigen niveau, een paar jaar op zeilkamp geweest en hebben ze allemaal hun CWO 1 en 2, Peter ook nog 3, gehaald en vonden ze het tijd om een paar jaar een schip te huren. Toen de kinderen hun eigen vakanties gingen invullen, besloten ze om de Friendship aan te schaffen.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Jolanda (52) werkt op de fotostudio van Wehkamp als strijkster en Peter (57) werkt in de automatisering van pensioenfondsen.

Zij hebben 1 zoon van 29 en 2 dochters van 27 en 24 jaar. Bij de oudste wordt binnenkort hun eerste kleinkind verwacht.

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

Ketelmeer, IJsselmeer en Markermeer is het gebied geweest waar zij de afgelopen jaren veelal hebben gezeild. Plan was ook afgelopen jaar nog naar het Wad te gaan, maar ze laten zich vooral leiden door de wind en de energie die ze hebben en het Wad lag qua wind niet gunstig in hun vakantietijd. De eerste jaren vonden ze dat ze vooral veel mijlen moesten afleggen en steeds nieuwe gebieden moesten verkennen. Nu doen ze vooral waar ze zin in hebben op een relaxte manier. Doel is wel om tenminste één nieuwe haven te bezoeken.

Ze hebben de boot opgehaald uit Zeeland en dat is wel de verste bestemming geweest.

Voor het komend seizoen hebben ze nog geen vastomlijnd plan; zeilen waar de wind waait!

  • Nog dromen voor de toekomst? 

Peter heeft nog de wens om een rondje Atlantische Oceaan te maken en ook zou hij graag eens naar de Oostzee willen. Deze behoefte deelt hij (nog) niet met Jolanda, dus of het ooit gebeurt is de vraag. ‘Maar eens zien wat we kunnen als we meer tijd hebben in de zomer.’

  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

Eigenlijk zou iedere (zeil)booteigenaar een vaarbewijs moeten hebben, om de spelregels op het water te kennen.

Maar vooral ook: mensen, als je een boot hebt, geniet er dan ook lekker van! Het is zo zonde om soms boten te zien verpieteren …

 

 

 

 

“aan boord bij …” Hetty en Jeroen, januari 2021

“aan boord bij …” Hetty en Jeroen, januari 2021

 Regelmatig gaan we aan boord bij één van onze ligplaatshouders voor een nadere kennismaking.

In januari 2021 spraken we …

… Hetty en Jeroen uit Hellendoorn, box 421

 

In de winterperiode zijn er maar weinig mensen in de haven. Maar Hetty en Jeroen, héle nieuwe ligplaatshouders, maken regelmatig een wintertochtje vanuit Ketelhaven.

Hieronder hun antwoorden op onze vragen:

 Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Sinds 25 november 2020. 

  • Waarom hebben jullie voor Ketelhaven gekozen als nieuwe haven?

Wij vinden Ketelhaven, en het Ketelmeer een geweldige plek met een fijne sfeer, het voelt als een tweede thuis al vanaf dag 1 toen we als passant langskwamen met onze Marieholm IF. 

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? 

Wij zeilen met een Marieholm 26 uit 1978, een Zweedse langkieler getekend door Tord Sundén, en gebouwd door Marieholms Bruk. Heeft zeilnummer 324, en was een flinke opknapper toen we haar kochten. 

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

Våghals, het is Zweeds voor Waaghals, dat was al de naam toen we haar kochten. Maar wij vinden het een leuke naam, vooral omdat wij zelf geen waaghalzen zijn. 

  • Is dit jullie eerste schip? 

Nee dit is niet ons eerste zeilboot. Wij zijn begonnen met een Dehler Varianta, een opknapper die half was gezonken in een kanaal in Almere. Wij hebben die in een winter volledig opgeknapt, en daar een jaartje mee gezeild. En toen werd ik verliefd op de Nordic Folkboat, het verliefd worden, gebeurde op het Ketelmeer, toen we met flinke wind worstelde om richting het IJsselmeer te komen, en een houten Nordic folkboat ons voorbij kwam “ploegen”! Dat vond ik zo’n indrukwekkend en mooi gezicht, en dan ga je op onderzoek en lezen, en dan kom je al gauw bij bij Tord Sundén uit, want hij heeft die o.a. ooit getekend, en wat blijkt hij heeft ook een polyester variant ontworpen mid jaren 60. Zo zijn we uiteindelijk gevallen voor een opknapper Marieholm IF uit 1970, die heb ik ook helemaal opgeknapt in 2 winters, en de IF hebben we weer ingeruild voor de huidige Marieholm 26, genaamd Våghals, dus inmiddels al 3 zeilboten gehad sinds eind 2016 toen we met zeilen begonnen. 

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Hetty ( 36) werkt in de zorg op een kleinschalige verpleegafdeling met dementerende bewoners en Jeroen (36) is klusjesman.

 

De golden retriever heet Dana en de Heidewachtel heet Nora.

 

 

 

 

 

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

Ketelmeer, IJsselmeer en Markermeer is het gebied geweest waar wij de afgelopen jaren het meeste hebben gezeild. Voor ons ligt het plezier in het zeilen zelf, de eindbestemming is niet zo heel erg belangrijk.

Voor Hetty is de verste bestemming Muiderzand geweest, voor Jeroen is dat Fiskebäckskil (westkust Zweden) geweest met zijn maat Tjitse. Fiskebäckskil was geen bestemming, maar het vertrekpunt om de prachtige zeilboot van Tjitse terug te zeilen naar Nederland. 

  • Nog dromen voor de toekomst? 

De kilorace winnen, en naar Zweden zeilen in Våghals. 

  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

Voor beginnende zeilers: leer goed zeilen in licht weer condities, daar steek je echt veel van op over het aan de gang houden van een zeilboot! 

Toen ik met zeilen begon, wist ik helemaal niets van zeilen of van zeilboten.

En daarom zijn wij een aantal keren in de problemen gekomen, zo ook tijdens ons 2de zeiltochtje ooit. Van de schaal van BFT had ik nooit gehoord, en ook niet wat lager wal was, of wat de bedoeling van reven is. Ik zei tegen mijn vrouw: “Ga je mee zeilen? Er is wind want het fluit zo lekker langs de masten heen” een havengenoot keek mij heel zorgelijk aan. Wij gingen zeilen, en in het begin ging het best lekker, en sportief, maar ja hoe kom je nu terug bij de haven?

Overstag gaan lukte niet, want we zaten aan lager wal van het Markermeer, en de korte golfjes halen al je snelheid eruit. “Dan maar het motortje aan?” opperde Hetty die ondertussen vrij angstig keek. Ondertussen wel de zeilen naar beneden, want het waaide echt hard, maar helaas lukte het op de motor ook niet, want de buitenboordmotor kwam steeds uit het water, wederom door die korte golfjes, ondertussen kwam de oever steeds dichterbij.

Inmiddels volledig doorweekt van buiswater, moesten we toch echt even goed gaan nadenken. Uiteindelijk de fok gehesen, en daarmee genoeg helling/balans gecreëerd om de motor in het water te houden, om zo genoeg vermogen te hebben om overstag te gaan. Zo zijn we zo van lager wal weggekomen, om vervolgens weer naar de haven te kunnen zeilen.

 

Toen heb ik geleerd dat het trimmen van je zeilen, het vooraf bekijken van het weer en plannen van je reis erg belangrijk is. Wat ik ook heb geleerd is dat je als zeiler nuchter moet zijn, en makkelijk moet kunnen aanpassen aan situaties waarmee je wordt geconfronteerd.

Situaties van waar je eigenlijk geen idee hebt wat je moet doen, maar toch snel kunt uitvogelen hoe je dat gaat oplossen.

Van die dingen ga je in het zeilen, maar ook in je dagelijkse leven veel plezier van hebben.

 

 

 

 

 

 

 

‘aan boord bij …’ familie Oostveen, oktober 2020

‘aan boord bij …’ familie Oostveen, oktober 2020

 

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven.  In oktober 2020 was dat bij: 

                 

 familie Oostveen uit Nieuw-Bergen, box 107

 

 

 

  • Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Sinds 5 maart 2018 heeft de familie Oostveen een ligplaats in de jachthaven.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Mark en Marije zijn trotse eigenaars van een Jeanneau Sun Kiss 47, gebouwd in 1988. Deze Jeanneau is een superdegelijk schip, mede door de kevlar romp. Het schip hebben ze gekocht in Zuid-Frankrijk en met een vrachtwagen naar Nederland laten komen. De verzekering gaf geen toestemming om de boot om te varen naar Nederland. Ze kochten het schip van de 2e eigenaar en ze weten dat het dus geen charter-historie heeft. Een bijzonderheid is misschien wel de gele buiskap en bimini … niet veel schepen hebben deze gele kleur gebruikt.

  • Wat is de naam van het schip?

De naam Boomerang hebben ze behouden bij de aankoop. Met het hele gezin hebben ze gebrainstormd over een eventuele nieuwe naam, maar eensgezind besloten de naam over te nemen; als het goed is komen ze steeds weer terug naar de thuishaven.

  • Is dit jullie eerste schip?

Met name Mark is al van jongs af aan bezig met zeilen. Ook toen ze samen op vakantie gingen huurden ze vaak een Valk. Hun eerste zeilervaring op een groter schip deden ze op bij een reis in Griekenland, waar ze gingen flottielje-zeilen. Toen waren ze beiden verkocht. De eerste eigen kajuitzeilboot werd een Jeanneau Attalia, 32 ft. Deze had een midzwaard, met diepgang van 1.10 m. en was een ideaal schip om met kleine kinderen door Friesland te trekken. Met deze Jeanneau lagen ze bij de Roggebot en ze deden regelmatig Ketelhaven aan. De wens om iets meer ruimte en comfort te hebben werd sterker en ze vonden hun droomschip, een Jeanneau Sun Kiss, in Denemarken. Helaas bleek, toen de koop al bijna rond was, dat er geen BTW-bewijs bij het schip was. Gelukkig vonden ze toen de Boomerang in Zuid-Frankrijk. Ze zijn flink bezig het schip ‘een tweede leven’ te geven door steeds vernieuwingen en verbeteringen aan te brengen. Maar ze genieten vooral van het schip dat een fijne, warme sfeer heeft.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Mark (42) is technologisch manager bij een fabriek die gespecialiseerd is in het maken van aluminium extrusie profielen. Er wordt vooral geleverd aan de medische industrie en luchtvaart. Marije (36) heeft 18 jaar in de zorg gewerkt als operatie-assistent, maar heeft sinds 2 jaar werk gevonden in haar tweede studie: docent in het speciaal basisonderwijs. De tijd was rijp om na de zorg iets anders te gaan doen en het werken met deze bijzondere kinderen geeft haar veel voldoening. Mark en Marije hebben 3 kinderen: Rick (12), Julia (10) en Christiaan van 5. En sinds een paar maanden mag ook kat Gizmo mee aan boord; een bijzonder mooie kat van het ras Maine Coon, die vooral voor de kinderen een belangrijk 6e bemanningslid is.

  • Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

Haha, de zomervakantie van 2020 is ‘de meest ontspannen en doelloze’ vakantie ooit geweest! Door corona ging het plan om eventueel naar Engeland te varen overboord. Ze zijn gezeild waar de wind waaide en dat was een beetje kris-kras over het Marker- en IJsselmeer. Maar het was wel heerlijk relaxed! Ze zijn met dit schip vorig jaar naar Zeeland gevaren, buitenom van IJmuiden naar Stellendam, dat was hun verste bestemming met hun eigen schip.

Voor het komend jaar staan de plannen nog niet vast; alles hangt af van corona en het wordt mogelijk de Belgische/Franse kust of ..

  • Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

… wie weet? Hun droom is om nog eens een langere tijd met de kinderen weg te gaan met de boot en ook dit behoort tot de mogelijkheden voor de (nabije) toekomst.

  • Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Hun beide tips hebben met veiligheid aan boord te maken. Tip 1: draag een reddingsvest! Ze zien nog zó vaak volwassenen, maar ook kinderen, zonder zwemvest aan op open water ..

En de 2e tip: neem een schuimblusser mee aan boord. In dit geval kunnen ze spreken uit eigen ervaring, want afgelopen zomer vatte de oven vlam in hun boot. Gelukkig bespraken ze regelmatig ook met de kinderen wat te doen bij mogelijke brand en ze handelden prima: de oudste zoon nam snel de jongste mee door het voorluik naar buiten en Julia nam gauw de kat mee in de kuip. Marije bluste de brand met een poederblusser, waardoor het vuur snel was gedoofd maar de gevolgen waren helaas langer merkbaar.

 

 

‘aan boord bij …’ Ton en Ria van Soest, juli 2020

‘aan boord bij …’ Ton en Ria van Soest, juli 2020

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven.

In juli 2020 was dat bij:

 

               

 Ton en Ria van Soest uit Almelo, box 601

 

 

 

 

 

 

  • Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Al sinds oktober 1994 is de familie vaste ligplaatshouder in Ketelhaven. Daarvoor hebben ze in Genemuiden gelegen en daarvoor bij de Blauwe Hand in Giethoorn.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Ton en Ria varen met een Compromis 999 uit 1997. In 2000 kochten ze dit fijne en betrouwbare schip, met een korte mast zodat ze onder de Ketelbrug en de Hollandse brug kunnen varen. Door de ondiepe kiel (1.30 m) is het ook makkelijk zeilen op het Wad.

  • Wat is de naam van het schip?

De naam Wayfarer – reiziger, zwerver – komt van hun eerste zeilboot; een Engelse trailerboot, een Wayfarer van 4.80 m. lang, die steeds met hun mee ging. Vroeger kampeerde de familie veel en waarheen de reis ook ging, de Wayfarer ging mee op de trailer. Bijvoorbeeld naar de Adriatische kust waar ze tussen de vele eilanden zeilden of in de Alpen op de bergmeren.

  • Is dit jullie eerste schip?

De Wayfarer was hun eerste boot en het heeft wel even geduurd voordat de overstap naar een kajuitzeilboot is gemaakt; dat was voor ‘oude mensen’. Pas in 1986, toen de kinderen al het huis uit waren kochten ze een Friendship 22. Hiermee zeilden ze al gauw een rondje Terschelling en ze werden lid van de Friendship-club. Vier jaar later kwam er een Friendship 28 en hiermee werd de wereld groter; de eerste zomer trokken ze gelijk naar Denemarken en werd een ‘rondje Funen’ gedaan, daarna een ‘rondje Rügen’ en hun liefde voor de Oostzee was geboren. Ton en Ria zijn zeker 14 keer naar de Oostzee geweest en hebben daar van alles meegemaakt. In 2000 zijn ze via Vlieland-Helgoland naar Esbjerg gevaren, daar 8 dagen verwaaid gelegen alvorens ze via de Limfjorden naar de Oostzee verder konden. Ook de Zweedse west- en oostscheren hebben ze bezocht en zijn ze door het Götakanal gevaren, waar je met 64 sluizen van west- naar oost-Zweden vaart. Haha, dan ben je even geen zeilboot! Ton heeft duidelijk de oude logboeken bestudeerd voordat ik kwam, want hij heeft precies op een rijtje welke reizen ze gemaakt hebben. Gaandeweg kreeg hij steeds meer interesse in de Hanzesteden en de reizen die de oude schepen vroeger maakten tussen de verschillende landen en steden. Ook Visby op Gotland is zo’n prachtige hanzestad. Ton heeft zelfs lezingen gehouden over het Hanzeverbond. Die reis naar Gotland was wel hun verste bestemming.

Omdat ze een Duitse schoondochter hebben voeren ze ook regelmatig naar de Duitse kust om de kleinkinderen te bezoeken, die daar  bij hun Duitse grootouders logeerden. Ze moeten dan ook denken aan de Duitse hippie-havenmeesterin Barhöft, die gek was op oude Duitse marken, want alleen op deze marken kon de wasmachine draaien.

Maar behalve de Oostzee werden ook de Engelse oost- en zuidkust aangedaan en hebben ze bijvoorbeeld in St. Katharine Docks in Londen gelegen.

In 2014 hebben ze voor het laatst een lange reis gemaakt; ze hebben nu geen zin meer in nachten doortrekken. De meeste keren voeren ze alleen, maar soms trokken ze ook op met vrienden. Wel zo prettig als je bijvoorbeeld met een visnet in je schroef zeilt van de monding van de Elbe naar Lauwersoog … ook de pechgevallen heeft Ton gevonden in zijn logboeken! Ooit een mast overboord gezeild bij Stellendam en een schroef verloren bij Terschelling.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Ria is bijna 84 en Ton is bijna 82. ‘Zij wil stoppen’, aldus Ton, maar hij kan heel slecht afstand doen van zijn grote liefde, de boot. Maar ze houden ook van wandelen en hebben een caravan, dus misschien moet er toch op een dag afscheid genomen worden van het zeilen …. ‘De Compromis past heel goed bij onze relatie, want we zochten vaak naar het compromis tussen varen en wandelen.’ Ria voegt eraan toe dat er voor iedere mijl die gezeild werd ook een kilometer gewandeld moest worden!

Ton heeft 15 jaar gewerkt als weg- en waterbouwkundige en daarna heeft hij een carrièreswitch gemaakt naar het onderwijs. Heeft van zijn hobby zijn werk gemaakt en gaf 25 jaar les in beeldende vorming en kunstgeschiedenis op een brede scholengemeenschap.

Ria was gezinsverzorgster bij probleemgezinnen en daarna heeft ze jarenlang vrijwilligerswerk gedaan bij het AZC in de ‘vrouwenkamer’.

Ton en Ria hebben 2 zonen en een dochter en 6 kleinkinderen tussen 22 en 13 jaar.

  • Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

In 2019 zijn ze voor het eerst niet naar het Wad geweest, maar wel naar de Marker Wadden. Echt een aanrader, je kunt er ook heel mooi wandelen! Ook hebben ze op de Kreupel bij Andijk gelegen. Ze genieten nu vooral van de rustige plekken. Voor deze zomer hebben ze geen bijzondere plannen.

  • Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Ze hebben de meeste dromen wat reizen betreft wel verwezenlijkt. Maar lekker blijven wandelen en bewegen blijft wel hun doel.

  • Heb je nog een tip voor andere zeilers?

Spontaan: mensen, pas op voor de zon! Ton spreekt uit eigen ervaring .. is gelukkig genezen verklaard, maar heeft te maken gehad met huidkanker. En verder: lees je oude logboeken nog eens door en – zoals zij nu gedaan hebben – kijk terug op alle mooie zeilavonturen!

‘Als laatste willen we ook even kwijt dat we Jachthaven Ketelmeer een hele fijne thuishaven vinden!’

 

 

 

 

 

‘aan boord bij …’ the Atlantic Dutchesses, juni 2020

‘aan boord bij …’ the Atlantic Dutchesses, juni 2020

Bijna iedere maand gaan we aan boord bij één van onze ligplaatshouders. Deze maand besteden we graag aandacht aan een bijzondere boot in de haven; de Queen of Hearts van een viertal pittige dames, die in december de oceaan gaan over roeien van de Canarische eilanden naar Antiqua in het Caribisch gebied. Eind juli verlaat de boot onze haven en daarom bent u op vrijdag 24 juli tussen 16.00 en 21.00 uur welkom voor een nadere kennismaking met Melissa, Iris, Renate en Marieke – The Atlantic Dutchesses – en hun bijzondere ‘oceaanboot’. 

 

 

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
    Vanaf half maart dit jaar hebben wij een plekje met onze oceaanboot in de haven.
  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
    Wij roeien in een R45 Elite, deze oceaan boot is speciaal gebouwd in Engeland door Rannoch Adventure. Het bijzondere hiervan is dat deze geheel zelfvoorzienend is. Zonnepanelen voor en achter op de cabines. Hierdoor hebben wij elektriciteit voor onze navigatie, stuurautomaten en heel belangrijk de watermaker. Dit is een systeem dat zoutwater filtert naar drinkwater. Tijdens de race kunnen wij extreem hoge golven tegenkomen. Iets wat wij vaak horen is: toch niet met deze boot? Juist met deze boot, ze is zo gebouwd dat mochten we kapseizen, ze binnen enkele seconden weer zelf is teruggedraaid oftewel: zelfkerend.
  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
  • Queen of Hearts. Vooraf dat wij de boot gingen ophalen hebben wij online een wedstrijd uitgeschreven, tegen een donatie konden mensen een bootnaam aanleveren. Zo stuurde Anita de naam Queen of Hearts, Queen verwijst naar Dutchesses; onze naam afgeleid van hertoginnen en Hearts omdat wij deze oversteek ook doen om meer kenbaarheid te genereren voor hartproblemen bij vrouwen. Het vrouwenhart is een onderzoek dat geleid wordt door Hester den Ruijter in het UMC Utrecht
  • Is dit jullie eerste schip?
    Ja, zo ook de eerste oceaanoversteek door Nederlandse vrouwen. De boot is in eigendom van de Waard Transport en Overslag. Zij maken mede mogelijk dat wij aan deze race kunnen deelnemen.
  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
    4 bemanningsleden met 2 dezelfde passies: roeien en water. Alle 4 al jarenlang actief in het sloeproeien en altijd op en om het water te vinden. Op werkgebied heeft ieder zo zijn eigen bezigheden:
    Renate (50) werkt als trainer en gids voor de Waddenvereniging
    Melissa (33) verzekeringsadviseur voor de expatmarkt in Spanje
    Iris (53) trotse oma en heeft een sportmassage praktijk aan huis
  • Marieke (42) moeder van een tweeling.  MBO-Docent omgangskunde in het volwassenenonderwijs

 

 

 

 

 

 

 

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?
    Wij hebben met deze boot enkel nog op het IJsselmeer en de Friese wateren getraind. In de 2de week van augustus staat de verplichte 72 uur op het programma, als het weer mee zit dan zetten wij koers richting Denemarken. 12 december is de start vanaf het eiland La Gomera en de race zal eindigen in Antiqua.
  • Nog dromen voor de toekomst?
    Deze oversteek is een grote droom van ons maar het belangrijkste van deze droom is als eerste damesteam over de finish komen!
    Na de Atlantische oceaan de Pacific oversteken 🙂
  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
    Niet alleen voor zeilers, maar voor iedereen die maar een droom heeft. Bedenk geen excuses, waar een wil is een weg en met hele kleine stapjes komt er altijd een manier om je einddoel te halen.

 

 

 

 

 

 

‘aan boord bij …’ natuurfotograaf Martijn de Jonge, mei 2020

‘aan boord bij …’ natuurfotograaf Martijn de Jonge, mei 2020

Bijna iedere maand gaan we bij iemand aan boord. Deze maand, mei 2020, gingen we niet ‘aan boord bij’, maar besteden we graag aandacht aan een oud-ligplaatshouder:

Martijn de Jonge, natuurfotograaf uit Schokkerhaven, die een prachtig boek uitbracht over de zeearend.

Gasten van onze jachthaven kunnen het werk van Martijn kennen door de foto van een zeearend in het havenkantoor. Deze liet Martijn achter toen hij de ligplaats in onze haven verliet voor een ligplaats bij zijn huidige woning in Schokkerhaven. 

Natuurfotograaf Martijn de Jonge bracht dit voorjaar ‘De Zeearend in Nederland, in 15 jaar naar 15 paar’ uit bij de KNNV-uitgeverij. Dit eerste Nederlandse zeearendenboek belicht de vestiging van Europa’s grootste roofvogel  in Nederland (2006 Oostvaardersplassen) en hoe de soort zich langzamerhand over ons land verspreidde. In 2019 telde ons land 15 nestparen waarvan er drie in- en rond de IJsseldelta leven. Er wordt in dit boek uitvoerig ingegaan op jachttechnieken, broedseizoen en verspreiding van de soort over Europa.  Tevens worden vooruitzichten, bedreigingen en de relatie met andere vogels uitvoerig beschreven. De Jonge bezocht roofvogelcongressen, vergezelde onderzoekers in het buitenland  en ging vorig jaar mee om in het Zwarte Meer de jonge zeearend te ringen. Door het aanbrengen van gecodeerde kleurringen krijgen  onderzoekers veel informatie over ouderdom, verspreiding en de samenstelling van de broedparen. Zo leeft in de IJsseldelta een Duitse zeearend man uit 2006 samen met een Nederlandse zeearendvrouw die in de Oostvaardersplassen uit het ei kroop 2007. Dit stel heeft de afgelopen acht jaar minstens negen jongen groot gebracht en daarmee een mooie bijdrage aan de groei van de Nederlandse populatie geleverd.

 

In de IJsseldelta heeft het vaste zeearendpaar hun basis op een eiland aan het Kattendiep. Ter bescherming is hun domein met bordjes afgezet die wijzen op de aanwezigheid van de zeearenden. Een goede zaak want nu kunnen watersporters en zeearenden rustig naast elkaar leven in het zelfde gebied. De zeearenden van de IJsseldelta jagen in het gehele gebied waarbij ze een voorkeur hebben voor vis en gevogelte. In de broedtijd kun je ze naar hun nest zien vliegen met een brasem of meerkoet voor de jongen,elke keer weer een sensatie om zulke grote vogels in ons kleine land te zien. Behalve de zeearend leeft in voorjaar en zomer ook de veel kleinere visarend in het gebied, je kunt ze vaak biddend boven het water naar vis zien speuren. Deze in Afrika overwinterende soort broedt (nog) niet in de IJsseldelta maar wordt vaak gezien. Met een spanwijdte van ruim twee meter is de zeearend  bijna twee keer zo groot als een buizerd of kiekendief, lengte in zit  80-90cm.

 

 

Natuurfotograaf Martijn de Jonge was ligplaatshouder in Ketelhaven van 2012 tot en met 2017. Aanvankelijk werden met een kleine open boot speurtochten naar de rijke vogelpopulatie van de IJsseldelta gehouden. Later kwam er een motorsailor van dertig voet voor in de plaats. In 2017 verhuisde hij vanuit Amsterdam naar Schokkerhaven waar hij een eigen ligplaats heeft. De ideale uitvalsbasis  voor natuurverkenningen in IJsseldelta en Zwarte Meer. En een prachtige plek om zijn passies voor zeearenden, varen en fotografie te combineren.  Hoewel  Martijn geen ligplaatshouder meer is in Ketelhaven gaat hij nog regelmatig langs om te kijken of er nog meervallen, bevers en interessante vogels in de haven te zien zijn. Vanuit Schokkerhaven organiseert hij vaartochten met vogelliefhebbers waarbij er goede kansen zijn op het waarnemen van jagende- of rustende zeearenden. Ook worden er visarenden in voorjaar en zomer  gezien en natuurlijk honderden watervogels.

 

Dit boek is een must voor de echte natuurliefhebber, de Zeearend in Nederland telt 160 pagina’s,  meer dan 200 foto’s en is voorzien van vele tabellen en illustraties. Bij Jachthaven Ketelmeer is het gesigneerd voor een speciale prijs van € 22,50 aan te schaffen.

Een recensie: www.boekenbijlage.nl/opzienbarend-boek-over-de-zeearend

 

www.martijndejonge.nl    vogelvaartochten: www.facebook.com/groups/2525778540788192