‘aan boord bij ..’ Erwin en Anja Markerink, augustus 2022

‘aan boord bij ..’ Erwin en Anja Markerink, augustus 2022

 

 Aan boord bij …

  Erwin en Anja Markerink uit Eibergen, box 141

 

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Als sinds oktober 1989, dus al 33 jaar.

* Waarom hebben jullie destijds voor Ketelhaven gekozen?

Erwin kende dit gebied al van kinds af aan; zijn ouders lagen met de boot op het Ganzendiep, in Kampen en regelmatig zeilden ze op het Ketelmeer. Toen hij zelf boten kreeg heeft hij die in Koudum neergelegd en dat beviel prima. Totdat ze iets meer het grote water op wilden en dan is de sluis bij Stavoren wel een hindernis. Vanuit Eibergen was Ketelhaven een logische keuze, want van hieruit kun je gauw alle kanten op.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? 

Sinds 2016 hebben Erwin en Anja een motorboot, een North Line 37. Een heel fijn, ruim, comfortabel en prachtig onderhouden schip.

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

De boot heet Switch. Toen ze in 2015 met zeilen stopten en voor een motorboot kozen, bedacht Erwin dat dit wel een toepasselijke naam was. En ook origineel, dacht hij .. 😊 maar regelmatig vraagt een havenmeester “om welke Switch gaat het?”

  • Is dit jullie eerste schip? 

Erwin is, zoals gezegd, opgegroeid met varen. Totdat hij Anja leerde kennen was hij nog niet in het buitenland geweest; het was altijd op vakantie met de boot van zijn ouders. Ook de eerste vakantie van Anja en Erwin samen (toen 16 en 17 jaar), mochten ze met pa en ma mee op de boot.

Al gauw kocht Erwin, samen met zijn neef, eigen bootjes. De eerste was een 4 meter groot zeilbootje, een West Wight Potter, mét een buiskapje. Erwin en Anja reden samen op een brommertje vanuit Eibergen naar Kampen, om vanuit het Ganzendiep tochtjes te maken. Het bootje had een kielmidzwaard en ze sliepen dus ieder aan één kant van de zwaardkast.

Daarna kwam een Dehler Sprinta, waarmee ze vanuit Koudum het IJsselmeer en Wad bevoeren. Ook een kielmidzwaard en dat wil echt niet zeilen aan de wind was de ervaring.

Met de Pion, 9 meter, begon het echte werk: hiermee maakten ze hun eerste oversteek naar Engeland. Destijds moest Erwin kiezen tussen een Pion en een Optima 9.20, die hij eigenlijk liever wilde. Maar 5000 gulden verschil was toen echt te veel. Achteraf had hij er wel spijt van.

Toen ze een keer met de Pion Ketelhaven aandeden, zag Erwin de boot van zijn dromen: een Norlin (de Jason). Hij ging op zoek en vond er één, de Gaia. Hiervan hebben ze jaren veel plezier gehad en de Engelse en Franse kust aangedaan.

Maar de dochters werden groter en wilden niet altijd meer mee, dus de Norlin werd verkocht. Toen hij de haven uitvoer, had Erwin al spijt …

Na een jaar zonder boot kwam er een Dehler 36 J/V, waarmee ze weer een plekje in Ketelhaven vonden. Deze Dehler was een heel fijn schip, nooit gedoe, een fijne zeiler en zo kon de spijt over de verkoop van de Norlin naar de achtergrond verdwijnen.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Erwin (65) heeft altijd een bedrijf gehad in restyling van grote winkelketens en bouwmarkten, zoals Karwei en Jumbo.

Anja (63) is tot 7 jaar geleden werkzaam geweest als kinderverpleegkundige in het MST (Medisch Spectrum Twente) in Enschede.

Erwin en Anja hebben 2 dochters en 1 kleinzoon.

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

In de zomer van 2022 hebben ze langs de Belgische kust gevaren; buitenom heen en binnendoor via Zeeland weer terug.

In 2023 hopen ze naar de Solent te kunnen varen, maar niks staat vast.

Tussen Londen en Kopenhagen hebben ze al veel wateren bevaren en mooie plaatsen gezien. Maar om verder weg te komen heb je vooral meer tijd nodig en sinds ze een motorboot hebben nemen ze vaak meer tijd om wat verder weg te komen.

  • Nog dromen voor de toekomst? 

Ze hebben geen grote dromen.

  • Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Tja, een tip …. nou ja, deze tip: ze hebben nooit spijt gehad van hun ‘Switch’ om van een zeilboot naar een motorboot te gaan. Je vaargebied wordt aanmerkelijk uitgebreid en je komt vaak op verrassende plekken uit waar je zeilend niet kunt komen (o.a. met de boot in Gent, Brugge en Straatsburg gelegen). Bij het zeilen gaat het meer om de beleving en de reis van A naar B en bij het varen van de motorboot is vooral het doel van de reis belangrijk. Er gaat echt een nieuwe wereld voor je open en zo kun je nog langer genieten van het leven op het water!

 

Bij het verlaten van het schip stuiten we op een andere tip: een eigen ontworpen en gemaakt regenzeiltje voor de klapraampjes van de kajuit. Zo tocht het lekker door, maar regent het nooit naar binnen.

 

 

vertrek ligplaatshouders Gerco en Annemiek, 4 juni 2022

vertrek ligplaatshouders Gerco en Annemiek, 4 juni 2022

“Niet wachten tot je met pensioen gaat om lange reizen te maken” was in 2018 de quote waarmee we ons verhaal in “Aan boord bij” afsloten. Dat jaar hebben we een tocht gemaakt van 3 maanden.

Maar het bleef maar kriebelen. Zou een echt lange tocht dan ook iets voor ons zijn? De enige manier om daar achter te komen is het gewoon te gaan doen. En zoals we zelf dus in 2018 zeiden “niet te lang wachten”.

We liggen inmiddels meer dan 20 jaar met veel plezier  in Ketelhaven maar vertrekken nu dan toch voor een periode van 3 tot 5 jaar (we hebben ons al weer op de wachtlijst laten zetten voor een plekje bij terugkomst).

De voorbereidingen voor deze tocht zijn in 2019 begonnen. De ultieme droom is om met ons schip “Spirit of a Geisha”  de wereld rond te zeilen. Daar hebben we in principe voldoende tijd voor en is het schip inmiddels ook volledig voor uitgerust. Maar zoals iedere zeiler kan beamen weet je nooit hoe het zal lopen. We hebben voor onszelf dan ook verschillende scenario’s.

In ieder geval gaan we bij IJmuiden bakboord uit naar het zuiden. Als alles gaat zoals verwacht dan steken we in de loop van december de Atlantische oceaan over naar Suriname om van daar naar het Caribisch gebied te gaan. Tijdens de “pauze” op Bonaire/Curaçao  zal dan de beslissing moeten vallen of we het Panamakanaal door gaan of niet. Eénmaal het Panamakanaal door is er eigenlijk geen weg meer terug. En gaan we er niet door dan zijn er nog vele leuke alternatieven.

Ons huis is inmiddels verkocht en begin mei zijn we gestopt met werken. Nou ja gestopt….. het werken aan de boot is de laatste maand onverminderd door gegaan en ondanks dat we dachten ruim voldoende tijd te hebben moeten veel dingen natuurlijk op het allerlaatste moment.

De laatste 3 weken hebben we permanent in Ketelhaven gewoond maar onvermijdelijk komt op 4 juni het moment dat we ook deze laatste binding los zullen moeten laten. Het zal niet mee vallen om de haven die ons zo vertrouwd is voor meerdere jaren te verlaten en de Ketelbrug voor een laatste keer open te zien gaan.

We danken iedereen voor de gezelligheid (o.a. tijdens de woensdag avond wedstrijden) en de belangstelling in de laatste weken. Maar vooral bedanken we Dick en Desirée voor de manier waarop ze de haven runnen en de ondersteuning die ze ons geboden hebben.

Ons volgen? Ga naar onze website www.geisha-sailing.com en meld je aan bij de postduif dan krijg je van zelf een mailtje op het moment dat er een nieuw blog klaar staat.

Tot over een aantal jaren.

Groet Gerco en Annemiek

s/y Spirit of a Geisha (voorheen box 11

… aan boord bij Dreas en Gerlinde, januari 2022

… aan boord bij Dreas en Gerlinde, januari 2022

Regelmatig stappen we bij één van de ligplaatshouders aan boord voor een nadere kennismaking. In januari 2022 was dat bij:

  Dreas Hermans en Gerlinde Zoodsma, winterliggers 2021/2022 

 

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Sinds september 2021. Dreas en Gerlinde staan op de wachtlijst voor een vaste ligplaats en verblijven in deze winter veel aan boord van hun schip. Al gauw blijkt dit een bijzonder stel, met héél veel verhalen en omzwervingen op o.a. de zuid Europese wateren in de afgelopen jaren.

* Waarom hebben jullie voor Ketelhaven gekozen?

In afwachting van nieuwe avonturen zochten ze naar een jachthaven aan het IJsselmeer vanwege de diepgang (2.50 m). Lelystad sprak ze niet aan, Kampen leek een erg drukke locatie en Ketelhaven trok gelijk vanwege de rust. En ze zijn blij hier te kunnen verblijven.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? 

In 2006 kochten Dreas en Gerlinde de Gallant 53, een Van de Stadt ontwerp, gebouwd in 1973 bij scheepswerf Southern Ocean Shipyard in samenwerking met Tyler in Engeland. Het is nummer 19 van de 22 gebouwde Gallants 53 en ingebouwd als charterschip voor de Bahama’s. Het is de eerste serie polyester schepen die onder Lloyds toezicht is vervaardigd. In 1977/1978 heeft Naomi James, op een Gallant 53, als eerste vrouw singlehanded de wereld rondgezeild.

Het schip is een s-spant langkieler, met een balansroer. Dit maakt haar lastig te manoeuvreren in kleiner water, maar maakt het overstag gaan op zee weer sneller en zeilen ze hierdoor hoger aan de wind. Alles aan boord gebeurt met de hand, je vindt geen elektrisch aangedreven lieren of anderszins. Het is soms hard werken op dit zware schip! Alleen de watertank bevat al 1000 liter water.

Al een jaar vóór de koop zagen Dreas en Gerlinde het schip aan de Spaanse kust, San Carlos de la Rápita, op de kant staan. Toen waren ze gelijk verliefd op deze Gallant, maar de financiën lieten het toen niet toe. Tot hun verrassing belde de toenmalige eigenaar een jaar later met de vraag of ze nog steeds belangstelling hadden. En dat hadden ze! Zonder verder te kijken hebben ze op afstand de koop rondgemaakt en heeft de firma Van de Wetering het schip over de weg naar Breskens getransporteerd.

Dreas is gelukkig handig en heeft in het hele schip technisch veel verbeterd en vernieuwd, maar verder is het interieur zoveel mogelijk authentiek gehouden en het is nu, met de tijdelijke palletkachel lekker warm aan boord. De loodskooien in de kajuit zijn omgebouwd tot boekenkast, maar desondanks zijn er nog 8 slaapplaatsen aan boord.

 

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

Het schip heet El Galante. Deze naam had het schip al en dit hebben ze zo gelaten. Een betere naam is er niet te vinden voor dit galant ogende schip. In het Spaans betekent het ‘hoffelijk’. Ook het bijbootje heeft een Spaanse naam, El cariño (schatje, liefje).

  • Is dit jullie eerste schip? 

Voor hun samen is El Galante hun eerste schip. Haha, ze hebben tijdelijk ook op een 26 ft Invicta gewoond, toen Dreas werk in Brabant had.

Dreas is tot zijn 1e huwelijk wel opgegroeid met bootjes; middelandse zee jol, sunfish, kolibri  560 en ook huurde hij wel zeilboten in Griekenland en Kroatië. Als kleine jongen verzamelde hij boot-folders; dozenvol had hij vroeger op zolder staan. Verder heeft hij enige tijd een Guy Couach 1600 (motorboot) gehad waarop hij met Gerlinde en haar kinderen heeft gewoond.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Gerlinde (49) is yogalerares en trainer/coach persoonlijke ontwikkeling. Dreas (bijna 59) is als HTS werktuigbouwkundige interim manager in de technische sector bezig. Samen hebben ze de v.o.f. Bijzonder Leven, waarin ze gezamenlijk gezelschappen aan boord uitnodigen. Gerlinde heeft 3 dochters en Dreas heeft 2 dochters uit een eerder huwelijk. Ook zijn er vier kleinkinderen en de vijfde is onderweg.

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

Sinds 2006 hebben Dreas en Gerlinde vele mooie reizen gemaakt; al 15000 mijlen voeren ze met El Galante, o.a. naar Noorwegen en de Franse en Spaanse kust, de Canarische eilanden, Marokko en de Azoren. Het is te veel om in deze rubriek te beschrijven, maar zeer het lezen de moeite waard:  https://vidae.nl/zeiloverzicht/

En op elke reis is Gerlinde zeeziek ……… uren brengt ze misselijk door, middenin de boot liggend op de bank. Maar ziek of niet, ze helpt met overstag gaan en helpt Dreas waar nodig. Het verbaast haarzelf ook, maar als ze aan de wal is verlangt ze weer te gaan zeilen en reizen. Het leven aan de wal verveelt haar al gauw en ze kan nu ook niet wáchten tot hun volgende reis weer begint. Het plan voor komende zomer is om naar West-Noorwegen te gaan en in de winter 2022/2023 willen ze graag een plekje zoeken aan de Guadiana rivier op de grens van Spanje en Portugal.

  • Nog dromen voor de toekomst? 

Hun beider droom is om al reizend in hun bestaan te kunnen voorzien, onderweg zijn, mensen ontmoeten, nieuwe plekken ontdekken.

  • Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Kies vooral je eigen vaargebied, binnen je eigen mogelijkheden en wees er blij mee. Ook dichtbij kan het mooi zijn, de schoonheid van reizen en zeilen zit hem niet altijd in verre reizen.            

 

 

 

 

… aan boord bij Leon van Warmerdam en Camiel Dijkers, september 2021

… aan boord bij Leon van Warmerdam en Camiel Dijkers, september 2021

Regelmatig gaan we aan boord bij een van onze ligplaatshouders. In september 2021 was dat bij:   

… Leon van Warmerdam en mede-eigenaar Camiel Dijkers, box 718

  

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Sinds september 2000. De beide partners van Camiel en Leon zijn minder zeilers, dus hebben de mannen samen de boot.

  • Waarom hebben jullie destijds voor Ketelhaven gekozen?

Zij hebben voor Ketelhaven gekozen omdat de vorige Contessa 26, de Dansende Zon, daar toen al lag.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? 

Met een Centurion 32, een ontwerp van Holman & Pye uit Londen van eind jaren 60/begin 70. Het schip is gebouwd bij de Bretonse scheepswerf, Wauquiez. Leon is fan van Engelse schepen, lekker veilig en het voelt als een betrouwbaar huis op het water. Ook de apparatuur is van Engelse makelij, van B&G. De boot heeft een vrij zware motor, Volvo 2-cilinder, 26 PK. Tot dusver is deze motor in noodgevallen niet nodig geweest en dat hopen ze ook zo te houden …! De buiskap ligt plat en dat blijft ook vaak zo met het zeilen; een gevoel van vrijheid en ruimte!

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

Het schip heet Reset. Misschien geen elegante naam, maar de betekenis is belangrijk, even ‘terug naar af’. Voor beide eigenaren is het een ontmoetingsplaats voor vrienden en een manier om echt te ontspannen.

  • Is dit jullie eerste schip? 

Camiel zeilde in kleine open bootjes en thuis hadden zij op een gegeven moment ook een zeilboot op het IJsselmeer. Via een neef die bij de zeeverkenners zat, is Leon met het zeilen in aanraking gekomen. Een Flits was zijn eerste bootje. Mooie tijden beleefd op de ‘Mooie Nel’, een meer nabij Haarlem. Hij herinnert zich een vrij traumatisch incident; een zwaan vloog tegen de mast en trok op deze manier het hele dek mee .. Toch bracht hem dit niet van zijn liefde voor boten, integendeel: de Flits werd hersteld en hierna volgden meer boten die Leon vertroetelde. Een wedstrijd Schakel volgde en hiermee werd wat pittiger gezeild met trapeze. Daarna volgde een Centaur, waarmee hij in de Biesbosch die zomerse rolstorm meemaakte ergens in de jaren ‘90; ze zagen, vastgemaakt aan een Rijnaak, een geelzwarte lucht aankomen en takken die vlogen van Zeeland naar Noord-Brabant, verticaal door de lucht over hun hoofden. Maar op deze spannende momenten zongen ze liedjes met de kinderen aan boord. Een goede manier om de aandacht af te leiden van hetgeen buiten gebeurt.

Met zijn vorige maat deelde Leon daarna een Contessa 26, waarmee ze in 2000 naar Ketelhaven kwamen.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Leon (59) en Camiel ( 58) zijn neven en delen al jaren een boot, eerst de Contessa en nu sinds 2015 de Centurion. Leon is manager op een groot advies- en ingenieursbureau in Wageningen. Camiel is ecoloog, aquatisch bioloog, en collega van Leon. Hij weet veel over natuurlijke systemen in Nederland en is groot bewonderaar van de ontdekkingsreiziger Ernest Schakleton, die vele expedities leidde naar Antarctica. Hij projecteert veel van deze ontdekkingsreiziger op zichzelf.

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

Het afgelopen jaar hebben ze geen bijzondere tochten gemaakt, mede door het overlijden van Leon’s vader. Ze zijn op het IJsselmeer en langs de Nederlandse kust gezeild.

Volgend jaar staat wel weer een reis naar Denemarken of Zweden op het verlanglijstje.

In de jaren hiervoor zeilden Leon en Camiel wel naar Noord-Engeland en naar Funen, Denemarken. Hieronder wat tekeningen uit het logboek.

De Reset heeft – als verste bestemming – met de zoon van Leon Landsend bereikt. Deze zoon heeft trouwens het zeilersbloed van pa, want onlangs heeft hij een Koopmans gekocht en gaat hiermee  zeilen met groepen langs de kust van Noorwegen.

 

                                      op de Elbe bij Brunsbuttel

 

  • Nog dromen voor de toekomst? 

Graag zou Leon een keer de Shetland en Orkny eilanden (ten noorden van Schotland) bezoeken op eigen kiel. Of misschien ooit de Faroer eilanden??

  • Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Ga een keer ankeren op de Noorderhaaks – de Razende Bol, ten zuidwesten van Texel. Dat is echt een belevenis van stilte!

 

Aan boord bij … Hanneke en Erik Timmer, juni 2021

Aan boord bij … Hanneke en Erik Timmer, juni 2021

 

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven.  In juni 2021 was dat bij:

… Hanneke en Erik Timmer uit Almelo, box 101

 

Vandaag maken we nader kennis met de penningmeester van onze jachthaven en zijn vrouw, terwijl ze de halfwinder in orde maken.

 

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Sinds begin 1999. 

  • Waarom hebben jullie destijds voor Ketelhaven gekozen?

Hanneke en Erik kozen in die tijd voor Ketelhaven vanwege de rust; zó fijn dat er niks is! En ook omdat deze haven van de Vereeniging van Kustzeilers is, want ze waren van plan meer op zee te gaan varen en zo te leren van andere kustzeilers. Ze kochten een grotere boot en vanuit de Bremerbergsehoek was het steeds wel een eind varen om op open water te komen. 

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? 

Het huidige schip van de familie Timmer is een Etap 46 DS (decksaloon), bouwjaar 2007. Hiervan zijn er maar 20 gebouwd. Er zijn eigenlijk geen bijzondere aanpassingen gedaan aan dit schip. Wel is het voorzien van veel luxe; interieur ontworpen door de Italiaan Bertone, voorzien van o.a. een eigen aggregaat, airco, een wasmachine, elektrische lieren. Zelf hebben ze er nieuwe zeilen op gedaan en blijven er altijd nog zaken te wensen over, waaronder een nieuwe sprayhood en kuiptent, maar dat heeft geen haast. Ze kochten het schip van een familie, die ermee op Gran Canaria lag. Vorig jaar augustus is het schip naar Nederland gekomen.

 

Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

Stoere Johanna heette het schip al, naar de naam van de eigenaar, de heer Stoer en zijn vrouw Johanna. Eigenlijk vinden Erik en Hanneke het meer een naam voor een platbodem, maar ze hebben uit waardering voor de vorige eigenaren het toch maar zo gelaten; ‘ik vind mijn (Jo)Hanna ook best stoer’, zegt Erik.

 

 

  • Is dit jullie eerste schip? 

Nee, zeker niet. Erik en Hanneke zijn in de loop van de jaren steeds groter gaan varen. Ze begonnen met een Varuna 400, waarmee Erik thuis in Friesland al zeilde. In die tijd hadden ze een caravan en de boot ging dan mee op de trailer. Vervolgens kwam er een kimkieler 520 en later een Friendship 25, waarmee ze vanuit de Bremerbergsehoek zeilden. Omdat ze daarna een grotere boot kochten verhuisden ze met deze Etap 34 naar een ander zeilgebied, naar Ketelhaven dus. De Etap beviel hen wel; nét als de Titanic, onzinkbaar, haha! Door de dubbelwandige schaal, die volgespoten is met schuim, kan de boot in tweeën breken zonder te zinken. Enige nadeel is wel dat je iets minder bergruimte hebt. Na de Etap 34 kwam een Etap 37. Beide vorige Etaps hebben ze een naam met de E van Erik gegeven; Eclatant en Eleutheria: gaan waarheen de vrijheid is. In die tijd hadden ze beiden hele drukke banen en paste de naam precies bij hetgeen ze op de boot voelden. 

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Hanneke (64) is al 20 jaar directeur van basisschool De Meander in Nijverdal, ze is orthopedagoog van huis uit. Deze zomer gaat ze stoppen met werken en kunnen ze iets meer gaan genieten van de boot. Erik (62) was voorheen werkzaam bij de Rabobank. Tegenwoordig is hij veel bezig met mooi vrijwilligerswerk, waaronder al sinds 2015 het penningmeesterschap van onze jachthaven en heel veel klussen, aan de boot of (rondom) (t)huis. 

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

Het afgelopen jaar hebben ze nauwelijks gezeild; het vorige schip was verkocht en de nieuwe Etap kwam pas in augustus in Nederland aan. Maar de jaren hiervoor maakten ze tochten naar Duitsland, België, Noorwegen, Denemarken, Zweden, Engeland en de Franse kust.

Voorlopig gaan ze eerst rustig dit nieuwe schip leren kennen en misschien dat ze buitenom naar Zeeland gaan, maar verder zal het in de komende zomer niet gaan. 

  • Nog dromen voor de toekomst? 

Hanneke en Erik willen heel graag weer naar Noorwegen en dan aan de westkust naar boven zeilen. Vanuit de Stavangerfjord met de Preikestolen naar het noorden. Ook de Zweedse oostkust staat op het verlanglijstje. Heel misschien ooit nog (een stukje) van de zendingsreizen van de Apostel Paules , in de Middellandse Zee. Maar dan zónder schipbreuk op Malta! 

  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

De eerste tip die Erik te binnen schiet is, om op een onbewoond eilandje je zelfgevangen makreel te roken en daar met een goed glas wijn heerlijk van te genieten. Een fijner gevoel is er niet!

 

 

… aan boord bij Peter en Jolanda Lootens, april 2021

… aan boord bij Peter en Jolanda Lootens, april 2021

Regelmatig gaan wij aan boord bij één van onze ligplaatshouders. Op de koude tweede Paasdag in april  was dat bij: 

 … Peter en Jolanda Lootens uit Zwolle, box 707

 

 

 

 

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Sinds maart 2016.

  • Waarom hebben jullie destijds voor Ketelhaven gekozen?

Positieve ervaringen tijdens de vakanties met de huurboten, goede mond tot mond reclame. Prettige uitvalsbasis voor (lange) weekenden weg of dagtochten in een prachtige omgeving. Plus lekker dichtbij huis, met een klein halfuurtje zit je in je drijvende vakantiewoning.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? De familie Lootens vaart met een Friendship 33, bouwjaar 1986. Het schip heeft geen bijzondere eigenschappen, al heeft het wel een speciale eigenaar gehad; één van de twee oud-eigenaren van de Friendship-werf. Destijds heette het schip de Paulina.

Peter en Jolanda hebben de afgelopen jaren flink geïnvesteerd met een nieuwe buiskap, huik en nieuwe zeilen. Door een aantal pechmomenten heeft de boot ook een nieuwe mast, verstaging en roer gekregen. Door deze gebeurtenissen hebben ze het schip wel leren kennen en zijn ze ook ‘gehard’ geworden in het incasseren van tegenslag. ‘We weten wel wat we aan het schip en aan elkaar hebben, als het even tegenzit, haha.’

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

Toen ze het schip kochten in 2015 had deze al de naam Beau4 en dat hebben ze maar zo gelaten; ze vonden het een mooie woordspeling en leuke naam en zagen geen reden om dit te wijzigen.

  • Is dit jullie eerste schip? 

Ja, dit is hun eerste eigen schip. Op een kampeervakantie in Sloten, toen de kinderen nog klein waren, kwam hun zoon steeds enthousiast terug van zeiltochtjes met een vriendje in een Valk. Ze mochten toen een proefvaartje maken, met 8 (!) personen in de Valk en waren eigenlijk gelijk verkocht. Daarna is het hele gezin, op eigen niveau, een paar jaar op zeilkamp geweest en hebben ze allemaal hun CWO 1 en 2, Peter ook nog 3, gehaald en vonden ze het tijd om een paar jaar een schip te huren. Toen de kinderen hun eigen vakanties gingen invullen, besloten ze om de Friendship aan te schaffen.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Jolanda (52) werkt op de fotostudio van Wehkamp als strijkster en Peter (57) werkt in de automatisering van pensioenfondsen.

Zij hebben 1 zoon van 29 en 2 dochters van 27 en 24 jaar. Bij de oudste wordt binnenkort hun eerste kleinkind verwacht.

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

Ketelmeer, IJsselmeer en Markermeer is het gebied geweest waar zij de afgelopen jaren veelal hebben gezeild. Plan was ook afgelopen jaar nog naar het Wad te gaan, maar ze laten zich vooral leiden door de wind en de energie die ze hebben en het Wad lag qua wind niet gunstig in hun vakantietijd. De eerste jaren vonden ze dat ze vooral veel mijlen moesten afleggen en steeds nieuwe gebieden moesten verkennen. Nu doen ze vooral waar ze zin in hebben op een relaxte manier. Doel is wel om tenminste één nieuwe haven te bezoeken.

Ze hebben de boot opgehaald uit Zeeland en dat is wel de verste bestemming geweest.

Voor het komend seizoen hebben ze nog geen vastomlijnd plan; zeilen waar de wind waait!

  • Nog dromen voor de toekomst? 

Peter heeft nog de wens om een rondje Atlantische Oceaan te maken en ook zou hij graag eens naar de Oostzee willen. Deze behoefte deelt hij (nog) niet met Jolanda, dus of het ooit gebeurt is de vraag. ‘Maar eens zien wat we kunnen als we meer tijd hebben in de zomer.’

  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

Eigenlijk zou iedere (zeil)booteigenaar een vaarbewijs moeten hebben, om de spelregels op het water te kennen.

Maar vooral ook: mensen, als je een boot hebt, geniet er dan ook lekker van! Het is zo zonde om soms boten te zien verpieteren …