Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In november 2019 was dat bij:

René Jonkman uit Zwolle, box 809

De boot staat al in de winterberging in Elburg, dus we maakten een foto bij een lege box op een mooie november-ochtend.

 René is vanaf mei 2019 secretaris in het bestuur geworden. Daarom een nadere kennismaking: 

• Hoe lang ben je ligplaatshouder in Ketelhaven?

René is vanaf november 2015 vaste ligger.

• Met welk type schip vaar je en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Sinds 2006 is René eigenaar van een Hanse 320. Deze heeft hij nieuw gekocht en hierbij heeft hij gekozen voor de uitvoering met een helmhout i.p.v. een stuurwiel. Verder zijn er geen bijzondere aanpassingen gedaan. De boot bevalt verder heel goed!

• Wat is de naam van het schip?

“Alioth” heet het schip, naar één van de grote sterren van de Grote Beer (steelpannetje). Bij een cursus kustnavigatie leerde René ooit dat je het noorden kunt bepalen als je de 2 ‘laatste’ sterren van de pan van de Grote Beer met 5x verlengt. Dan kom je uit bij de poolster en zo is het noorden te bepalen. Dit gegeven inspireerde hem om zijn Hanse te vernoemen.

• Is dit je eerste schip?

René komt niet uit een zeilers-familie, maar de watersport is hem niet helemaal vreemd; vroeger heeft hij wel gesurft. Ruim 20 jaar geleden raakte hij toch geïnteresseerd in het zeilen en oriënteerde zich op een boot. Bij zijn zoektocht kwam hij in Lemmer, waar hij op slag verliefd werd op een Alo 28. Een Noorse kajuitzeiler van 9 meter uit 1976, met een diepstekende torpedokiel. Dit schip behoefde wel een grondige schoonmaakbeurt, maar verder was het in goede conditie. Voorzien van een goed teakdek, een oude buck motor en nog origineel ingetimmerd. Hiervan heeft hij ruim 8 jaar plezier gehad, waarna hij de smaak te pakken had en wel naar een iets groter schip wilde. Voor hem was het belangrijk dat het geen ‘klusboot’ zou worden, een redelijke prijs-kwaliteit verhouding had en dat het ook alleen te handelen was. Zo kwam hij uit op een Hanse, die hij in 2006 vanaf de werf kocht.

• Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

René (48) is concern-manager bij een gemeente. Hij woont samen met Jeanet, die af en toe meezeilt. Maar het varen is toch vooral René zijn liefhebberij.

• Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

In de afgelopen zomer hebben ze regelmatig het Wad bezeild; Terschelling en Vlieland zijn de favoriete eilanden van René. Hij vaart graag op zout water, al was het alleen maar omdat daar geen muggen zijn, haha. Helaas moet je wel via het IJsselmeer naar het Wad …  Voor het komende jaar hebben ze nog geen concrete plannen.

De verste bestemming is Brunsbuttel geweest, maar niet op eigen kiel. Ook is hij met een ander schip naar Engeland gevaren.

• Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Graag zou René met de Alioth een rondje Engeland varen, door het Caledonisch kanaal. Maar daarvoor heb je toch iets meer tijd nodig dan een paar weekjes zomervakantie.

• Heb je nog een tip voor andere zeilers?

Tja … maar dat zegt misschien meer iets over mezelf: je hoeft niet de haven uit te gaan om van je bootje te genieten. Ook het hier en nu – al is het maar in je eigen box in de haven overnachten – is vaak fijn genoeg om van te genieten!

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In september 2019 was dat bij:

Jos en José Peute uit Elburg, box 806

• Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Sinds november 2012 zijn Jos en José vaste ligplaatshouders. Maar daarvóór kenden ze de haven ook al, want met een eerdere boot lagen ze al in Ketelhaven.

• Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

De familie Peute vaart met een Breehorn 41. Deze hebben ze in 2012 laten bouwen in Woudsend bij de Breehorn-werf van de familie Van den Berg. Deze werf bouwt al 50 jaar Breehorns van 31 tot 48 ft. Breehorn is vernoemd naar een zandplaat in de Waddenzee, gelegen vlakbij Den Oever.

• Wat is de naam van het schip?

“Schoonheyt” is de naam van het schip. Destijds las Jos een rubriek in de ‘Zeilen’ met als titel .. de groeten uit .. Daarin werd een mooi schip beschreven met de naam Schoonheyt. En eigenlijk vonden (én vinden) Jos en José hun nieuwe schip een echte schoonheid, vandaar!

• Is dit jullie eerste schip?

De familie komt oorspronkelijk uit noord-Limburg. Toen ze vanwege het werk van Jos verhuisden naar deze regio zochten ze een geschikte sport voor hun beide zonen. Al gauw werden ze lid van de Admiraal van Kinsbergen-vereniging in Elburg en raakten ze geïnteresseerd in de watersport. In 1984 begonnen ze met een stalen Sneekermeer. Daarna kochten ze een polyester Carter, een Amerikaanse zeiler van 30 ft. Hiermee hebben ze een aantal jaren in Ketelhaven gelegen en voeren ze ook al met de kinderen naar Engeland voor de eerste keer. Vervolgens kwam de eerste Breehorn 37 – tweedehands – waarmee ze behalve naar Engeland ook naar de Franse kust en de kanaaleilanden zeilden. Het schip beviel zo goed dat ze vervolgens een nieuwe Breehorn 37 lieten bouwen. Toen is een aantal jaren Makkum hun uitvalsbasis geweest. Al gauw besloten ze een iets groter schip te laten bouwen en in 2012 kwam de Breehorn 41, waarmee ze dichter bij huis wilden liggen, Ketelhaven dus.

• Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Jos (70) was werkzaam bij het Ministerie van financiën, bij de douane. O.a. als docent bij het douane-opleidingsinstituut en in Apeldoorn als informatie-manager bij de Belastingdienst.

José (69) was docent Engels en later plaatsvervangend rector op een school voor voortgezet onderwijs in Lelystad.

Ze hebben 2 zonen, waarvan er één nog regelmatig zeilt en 5 kleinkinderen, waarvan één kleindochter in een Optimist zeilt.

• Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

In de afgelopen zomer hebben ze hun verste bestemming ooit bereikt; ze zijn via Esbjerg en Thyboron naar Mandal in Zuid-Noorwegen gevaren. In een prachtige tocht van een aantal weken hebben ze langs de Noorse kust gevaren en zijn ze vervolgens via de oostkust van Denemarken weer terug naar huis gekomen. Vooral in Noorwegen vonden ze de mensen heel vriendelijk en waren ze iedere keer blij verrast dat de havenmeester ’s morgens (gratis!) verse broodjes kwam brengen aan boord. Haha, nog een tip voor Dick??

Maar ondanks deze vriendelijkheid gaat hun voorkeur wel uit naar de zuidkust van Engeland; leuke plaatsjes, gezellige kroegjes en altijd wat te lachen met die Engelse humor!

Voor de zomer van 2020 hebben ze een heel andere bestemming: met een camper door Amerika trekken, eens even heel wat anders dan zeilen. En misschien is er daarna nog wel tijd om ook van de boot te genieten.

• Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Eigenlijk niet, geen grootse plannen voor een wereldreis of naar de Middellandse Zee. Ze verwezenlijken nu al zoveel mogelijk de dingen die ze graag doen.

• Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Een van de kinderen zeilt met z’n gezin ook geregeld met de “Schoonheyt” en door bestemmingen, bijvoorbeeld tijdens vakanties, op elkaar af te stemmen kun je verdere bestemmingen kiezen. De één vaart heen en de ander weer terug. Ze doen dit al jaren en het bevalt heel goed.

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In juli 2019 was dat bij:

Wim en Mies Noordegraaf uit Zeewolde, box 236

• Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Sinds januari 2012 staat de familie ingeschreven. Echter, vanuit Zeewolde overnachtten ze regelmatig in de haven als passant, dus de haven was al langer bekend.

• Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Wim en Mies varen sinds dit seizoen met een Barkas 11.50 uit 2002. De barkas was van oorsprong een sloep. Het was de grootste aan boord van – voorheen – oorlogsschepen. Een barkas diende vaak als verbindingsschip tussen een groot schip en de wal. Het grote schip lag dan bijvoorbeeld ‘voor Pampus’ en de barkas vervoerde materiaal of bemanning van of naar de wal. Voordat het gesprekje begint krijg ik een hele rondleiding door het prachtig ruime schip, met overal handige opbergplekken en zelfs een ‘kelder’ met wasmachine!

• Wat is de naam van het schip?

De boot heet ‘de Graafstroom’. Al gauw blijkt dat ik voorlopig nog niet van boord ga, want stel Wim één vraag en je krijgt 10 antwoorden! De naam Graafstroom is afgeleid van de rivier de Graafstroom, waarlangs de stamvader van de familie Noordegraaf, Arie Lighaam, woonde. Bij de doop van zijn derde kind veranderde deze man (400 jaar geleden ongeveer) de achternaam van dit kind in Noordegraaf. Hij woonde aan de noordzijde van de Graafstroom, vlakbij Molenaarsgraaf. Wim heeft daarom zijn vorige schip, een Lemsteraak, speciaal laten registreren bij een notaris in Molenaarsgraaf; een mooie verwijzing naar zijn voorouders.

• Is dit jullie eerste schip?

Voordat de familie ging varen hebben ze eerst 40 jaar een caravan gehad. In 2001 kochten ze hun eerste kajuitzeilboot, een Hoogaars. Weet je waar deze naam vandaan komt? Het betekent letterlijk ‘hoge aars(kont)’. Dit schip werd vroeger gebruikt door mosselvissers. Een zeilend visserschip dat aan de grond loopt vangt niets meer. De hoogaars is het diepste onder de mast en loopt naar achteren op. Het roer kan opgehaald worden. Door het zeil bak te trekken en het roer in de hoek te zetten zal een hoogaars om zijn mast gaan draaien. De ondiepe kont (aars) komt dan weer te drijven en zo kan er weer weggevaren.

In 2010 kwam de Lemsteraak, 10.50 m lang mét stahoogte. Hiervan hebben ze veel plezier gehad. Totdat ze vorig jaar, onderweg naar Harlingen om te komen ‘show liggen’ met vele rond- en platbodems bij de Tallship-race, getroffen werden door een rolwolk. Na deze heftige ervaringen vroegen ze zich af of het nog verstandig was langer door te zeilen met dit, toch wel bewerkelijke, schip. Besloten werd de Lemsteraak te koop te zetten, in de verwachting dat het nog wel 2 of 3 jaar zou duren … maar na 1 dag op de site van de makelaar was de boot verkocht! Inmiddels waren ze al verliefd geworden op de Barkas, met Frans bed en een keuken boven, op dezelfde hoogte als de stuurplaats.

• Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Wim (73) is altijd ondernemer geweest en nog steeds! Heeft een eigen bedrijf gehad in bakkerijmachines en – gereedschappen. Nu helpt hij bedrijven met het realiseren – zo breed mogelijk – van een eigen bedrijf. Ook heeft hij een schaar ontwikkeld voor knipbrood en een bakplaat voor zg. IJzerkoekjes. Naast zijn werkzaamheden was hij jaren gemeenteraadslid in Zeewolde en later statenlid in de provincie Flevoland. En ook was hij o.a. voorzitter van de branchegroep Nederlandse Jachtbouw Industrie.

Mies (73) is zowel privé als in de zaak de rechterhand van Wim. Ze hebben een zoon en een dochter, die ook vaart, en 4 kleinkinderen.

• Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

Het Wad, IJsselmeer, Markermeer en de Zeeuwse wateren. De verste bestemming was Bochum. En de meest bijzondere bestemming was toch wel Noordpolderzijl, in Noord-Groningen aan de kust. Daarheen voeren ze met een groep Toerzeilers; vanwege getijden en de smalle invaart kostte het veel moeite er te komen, om vervolgens te ontdekken dat er helemaal niets te zien was, haha!

Wat ook wel een noemenswaardige ervaring is: ze vielen droog op de Engelsmanplaat. Met vele zeehonden die gewoon verpest zijn, want ze kwamen met hun koppie boven de kuiprand kijken of je nog iets lekkers te bieden had.

• Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Nu antwoordt Mies: dat Wim iets minder gaat werken, zodat we langer met de boot weg kunnen. We kunnen nu nieuwe gebieden gaan ontdekken, zoals naar Drente of naar Limburg.

• Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Die heeft Wim wel voor alle schippers: de juiste vlag voeren! Niet alleen voor schippers trouwens, want de haven heeft ook een jaar niet de goede Nederlandse vlag laten wapperen. Gelukkig hangt er nu weer een goede vlag (met kobalt-blauw en niet marine-blauw), haha.

Achter op het schip voer je de nationale vlag van de eigenaar; dus geen Friese vlag, wat je ook vaak ziet. De provincievlag moet je op het ‘geusje’ zetten; dat is de voorkant van het motorschip. En dan nog iets (Wim moet er zelf ook om lachen) achter op het schip hoor je de plaatsnaam te vermelden waar de eigenaar in het persoonsregister staat ingeschreven … En zo kan Wim nog uren doorgaan …… aan gesprekstof en verhalen geen gebrek aan boord van de Graafstroom!

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In juni 2019 was dat bij:

De familie Douma uit Apeldoorn, box 223 

• Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Sinds januari 2005 staat de familie ingeschreven. De vader van Barbera, de heer Spit (met een Dufour 3800 ‘Copain’) ligt al in de haven sinds 1994. De haven was dus al bekend voor de familie. 

• Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

De familie Douma vaart op een Beneteau first 36.7 uit 2004. Het is vooral een snel schip, gebouwd om wedstrijden mee te varen, maar dat doen ze niet. Er zijn verder geen bijzondere aanpassingen gedaan, behalve dat ze onlangs een heel nieuw zeilplan op het schip hebben, maar daarover zijn ze nog niet heel enthousiast …. 

• Wat is de naam van het schip?

De boot heet ‘Wildebras’. Tja, waarom deze naam, vraagt Bas met een veelzeggend lachje. Die is dus genoemd naar de zoon, die als kleine jongen een kleine wildebras was aan boord. Maar ook pa houdt van lekker stevig (wild?) zeilen.

• Is dit jullie eerste schip?

Zowel Barbera als Marc zijn op en langs het water grootgebracht en toen ze elkaar leerden kennen was het dan ook duidelijk waar alle vakanties werden doorgebracht: aan boord van een boot. Sinds ze elkaar kennen is er geen jaar voorbij gegaan, of ze hebben een zeilvakantie gehad. Voorheen met de randmeer van opa, daarna met een catamaran en tent en daarna kwam een Dufour 2800. Op de Dehler 34 kwamen beide kinderen aan boord, die nog steeds graag mee gaan.

• Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Barbera (49) is kleine zelfstandige opticien in Apeldoorn. Marc (50) werkt als operationeel manager bij een exportbedrijf op het gebied van auto- en motor-gerelateerde zaken. Bas (16) is net geslaagd en gaat bij het Deltion in Zwolle de studie Maritiem officier volgen. Hij is blij door een strenge toelatingsexamen te zijn gekomen. Lisa (12) gaat naar Havo 2. Iedereen in de haven kan Lisa kennen: ‘Dat blonde meisje dat altijd maar salto’s maakt op de trampoline.’ De familie is sowieso sportief – mountainbiken, rugby, turnen- en kan daardoor (te) weinig weekenden naar de boot, helaas. 

• Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

Eigenlijk gaan ze altijd bij IJmuiden linksaf: richting de Belgische kust. Maar daar varen ze wel waar de wind waait. Als er wind tegen is, dan wachten plakken ze nog een stranddagje aan de vakantie vast, of ze laveren naar de volgende bestemming. Het is de kunst om overal te komen, met zo min mogelijk motoruurtjes. Het doel is om voor het hele gezin de vakantie leuk te houden, met afwisselend zeildagen en uitstapjes op het vaste land. Vorig jaar bijvoorbeeld met de trein naar Brugge geweest. Maar ook genieten ze alle vier van de Belgische keuken; lekker eten is bij de familie Douma heel belangrijk. 

• Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Gezond blijven en lekker op de boot genieten. Met vrienden in een haven afspreken of lekker rustig met elkaar varen. Geen grote plannen, want ook van een middagje zeilen op het Ketelmeer worden ze al gelukkig! 

• Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Het moet voor iedereen leuk blijven, dus rekening houden met de wensen van alle opvarenden. En oh ja: restaurant het Craeyenest in Blankenberge. En Lisa vond vooral het eten bij die pizzeria in Scheveningen heerlijk!