“aan boord bij … ” familie Snippe, november 2016

Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze jachthaven. In november 2016 was dat bij:

 

 

… Anneliese en Günter Snippe uit Uelsen, Duitsland
  • Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?
Sinds april 2010.
  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
De familie Snippe vaart met een Friendship 28 van 1982. Er zijn verder geen bijzondere aanpassingen aan het schip gedaan.
  • Wat is de naam van het schip?
De boot heet Skidbladnir. Dit in de Noordse mythologie een schip dat alle goden kon dragen, maar dat ook kon worden opgevouwen zodat het in de broekzak past. De naam Skidbladnir is Oudnoords en betekent “uit dunne houtstukjes samengezet”.
  • Is dit jullie eerste schip?
De eerste boot was van hout en kwam uit het voormalig Oost-Duitsland. Na een jaar heeft de familie Snippe dit schip geschonken aan een project dat jonge mensen (technische) werkervaring laat opdoen, in Nordhorn.
Hierna kwam een Gouwzee II, een stalen klassieker van 8.30 m. Het bleek een arbeidsintensieve klus om deze op te knappen, er is bijna 5 jaar aan gewerkt in de tuin van vrienden. Na 6 jaar ermee te hebben gevaren, zochten ze naar een minder bewerkelijk schip. Na lang zoeken werd dit de Friendship 28. De Gouwzee ‘Escargot’ staat echter nog steeds in een loods en wacht op een koper.
  • Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.
De familie Snippe zeilt vooral op het IJsselmeer of een rondje Noord-Holland van IJmuiden naar Texel. Het afgelopen jaar reden ze met de auto naar Schotland en vonden dat ook zeer de moeite waard.
Komend jaar wil Günter met zoon en schoonzoon naar Engeland zeilen. De verste reis van Günter was naar Denemarken en de Oostzee, maar dat was aan boord van een ander schip.
  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Günter (67) heeft een garagebedrijf in Nordhorn en was voorheen Saab-dealer. Anneliese (64) doet de administratie van het bedrijf. Ze hebben 4 kinderen en 2 kleinkinderen. Toen de kinderen klein waren huurden ze in vakanties wel een zeilboot. Maar toen ze op het IJsselmeer een keer de mast overboord zeilden wilden de kinderen niet meer mee op een boot.
  • Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?
Als we met pensioen zijn en meer tijd hebben, dan zouden we wel naar de kanaaleilanden en de Franse kust willen zeilen.
  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
Genieten van de tijd dat je aan boord bent en dat kan al als je nog in de haven bent! Wij hoeven niet persé mijlen te maken en voelen al ontspanning op het moment dat we op de boot stappen.
 

“aan boord bij …” Klaas en Jos Parrel, augustus 2016

Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In augustus 2016 was dat bij Klaas Parrel. Maar ook zijn vrouw Jos zeilt regelmatig mee.

P1050920

… Klaas en Jos Parrel, box 148

 

  • Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Sinds 1981.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Al gauw blijkt dat we hier met een echte ‘freak’ te maken hebben, zoals hij zelf zegt. Klaas weet veel van alles wat maar drijft en een zeil heeft. Hij vaart zelf met een Trimaran, type Somersault 26, naar een ontwerp van Dick Newick. Dit is een befaamde Amerikaanse pionier op het gebied van multihulls. Hij was geïnspireerd door de Polynesiche kano en ontwierp 130 diverse catamarans/trimarans. Deze Somersault was één van zijn kleinste ontwerpen, met een gewicht van 1 ton en met 30 m² zeil. Bij vlak water kan hij de windsnelheid varen, tot ongeveer 18 knopen. Maar met golfslag gaat hij ‘hobbelen’. Om dat tegen te gaan ontwierp Klaas, met veel geduld en steeds kleine beetjes bijschaven, een horizontale vleugel die de golven afvlakt. Verder bedacht hij een kantelbaar zwaard, dat over de lengte een paar centimeter kan kantelen zodat het schip zeer hoog aan de wind kan varen. Het schip kan veel hebben en is zo stabiel dat een glas cola onder het zeilen rustig rechtop blijft staan.

K.Parrel

  • Wat is de naam van het schip?

Wawaru betekent in het papiamento (spreektaal op de Antilliaanse eilanden) ‘wervelwind’.

  • Is dit jullie eerste schip? naam van het schip?

De eerste zeilboot was een Vancouver, langkieler, waarmee hij in Nederland en o.a. naar Noorwegen voer, tussen 1979 en 1991. Maar tegelijkertijd zeilde hij in die tijd al regelmatig op een 33 ft grote Trimaran bij Curacao.

In 1989 heeft Klaas deze trimaran op de trailer vanuit Miami naar Curacao laten vervoeren. Hoewel hem op het hart werd gedrukt dat hij er beter niet mee op zout water kon varen, deed hij dat toch … ruim 15 jaar heeft de trimaran op de zeeën rond Curacao gezeild. Totdat er bijna de gaten in vielen. Klaas heeft hem toen weggegeven aan een jongen, die hem via briefjes op de boot liet weten het schip wel te willen hebben.  

Toen heeft hij een trimaran F27 gehad en daarna een Dragon Fly 920, de Makwaku.

Maar intussen kwam hij, samen met een goede vriend die ook een liefhebber van multihulls is en bedreven in het repareren van polyester, de oude Wawaru tegen op Curacao …… voor oud vuil lag hij in de mangroven. De vriend zag het wel zitten het gehavende schip weer zeilklaar te maken en via Bonaire is de Wawaru naar Nederland vervoerd. En 4 jaar geleden kon Klaas zijn ‘jeugdliefde’ weer terugkopen. Inmiddels niet meer wit, maar geel.

K.Parrel.3

  • Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

Zeker wekelijks vaart Klaas op het Ketelmeer en tijdens vakanties zeilen ze samen op het IJsselmeer en naar het Wad. Het schip is ideaal om droog te vallen. Maar regelmatig doet Klaas ook mee aan wedstrijden: in de afgelopen zomer was het nog de bedoeling deel te nemen aan de Round the Island Race, een race rondom Wight. Een tocht van 55 mijl, waar hij tussen de 4,5 en 12 uur over deed in de afgelopen jaren. Zijn oudste kleinzoon van 22 zou dit jaar mee. Boten (ook de trimaran van zijn vriend) op de trailer naar Cherbourg, tickets geregeld. Maar helaas ging toen de race niet door wegens te harde wind. Ook deed hij meerdere keren aan de 24 uurs-race van de NVvK mee. En komend weekend zijn de jaarlijkse wedstrijden van de Catamaran en Trimaran Club Nederland in Lelystad, waarvoor hij het schip nu aan het klaarmaken is.

Bretagne, Stavanger, Lowestoft zijn de verste bestemmingen die bereikt zijn vanuit Nederland.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Klaas (74), in zijn werkzame leven 32 jaar KLM-piloot geweest en zijn vrouw Jos (72) hebben 2 kinderen en 7 kleinkinderen. In de zomermaanden is Klaas veel in de haven te vinden en ’s winters bouwt hij zelf kleine zeilbootjes. Boten zijn duidelijk zijn passie.

  • Heb je nog dromen voor de toekomst?

Ach ja, deelnemen aan de St. Maarten Heineken regatta zou een droom kunnen zijn, maar je moet ook reëel blijven .. Nee hoor, dat mijn kinderen en kleinkinderen gezond blijven, dat is het belangrijkst.

  • Heb je nog tips voor andere zeilers?

Na even nadenken: als je met kinderen gaat zeilen, doe dat dan met kleine stukjes. En niet zoals ik vroeger, toen we in 2 dagen naar Stavanger moesten en ik al die tijd alleen maar de voeten van mijn zoon uit de hondekooi zag steken. Dat was pedagogisch niet zo slim, haha!

 

“aan boord bij …” Warren Elzinga en Maria Koenders, juli 2016

Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In juli 2016 was dat bij: 

P1050676

… Warren Elzinga en Maria Koenders

 

Op 17 juli arriveerden Warren en Maria in onze jachthaven (zie ook ‘het laatste nieuws’), nadat ze op 9 juli 2007 hier vandaan vertrokken voor een reis om de wereld. Destijds hadden ze het idee dat het voor 5 jaar was, maar het werd iets langer; 9 jaar zwerven ze over de wereldzeeën en nu komen terug met verhalen waar geen eind aan komt … uren praten ze enthousiast over hetgeen ze meemaakten en wie ze tegenkwamen.

Deze ‘aan boord bij …’ houden we het op de gebruikelijke vragen, maar wilt u meer lezen over de avonturen van dit mooie stel, dan verwijzen we graag naar hun blog, www.sy-nightfly.nl

 20160717_150944_resized

Warren en Maria, in Ketelhaven toegesproken bij hun aankomst op 17 juli jl.

  • Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Officieel zijn Warren en Maria geen ligplaatshouders, maar ‘winterliggers’. In de winter 2005/2006 en 2006/2007 hebben ze in Ketelhaven overwinterd. Er was toen geen zomerligplaats beschikbaar, dus weken ze uit naar Makkum, maar in 2007 zijn ze na de winter in onze haven gebleven tot hun vertrek op 9 juli 2007.

Het vertrek ………..  Dat bleek toch steeds weer het moeilijkste deel van de reis. Afscheid nemen van wat vertrouwd en veilig is. Iedere keer weer voelt het verlaten van een plaats waar het goed was als een overwinning. Niet voor niets dat bijvoorbeeld La Coruňa een verzamelplaats is van aspirant wereldreizigers is; mensen die ooit van plan waren een wereldreis te maken … en zover niet kwamen.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Al heel lang liep Warren met het plan de wereld rond te varen en ze besloten hiervoor een eigen schip te bouwen. Het werd een Van de Stadt 34 van staal. Het casco, gebouwd bij scheepswerf Beisterveld in Gameren, kwam in juli 2004 bij ze in de tuin te liggen. Na werktijd en in de weekenden hebben ze samen het schip van binnen afgetimmerd. Vooral Warren had in die tijd de focus op zijn schip en alles wat daarbij hoorde en kon over weinig anders meer denken en praten. Redelijk egoïstisch, zegt hij ook zelf, maar als je met zoiets bezig bent dan heb je een tunnelvisie, alles draait om dat ene doel: met een goed uitgerust schip de wereld rond. Ook op zijn werk werd een oogje dichtgeknepen als hij onder werktijd, in rustige uurtjes, voorbereidingen trof voor de reis. In oktober 2005 was het zover dat de Nightfly te water kon in Arnhem. Ze weten nog goed dat het extreem laag water was en dat het schip uit de kraan in de modder zakte. Door een golf van een binnenvaartschip, dat net voorbij voer, kon de Nightfly over de drempel bij de uitgang van de haven komen. In Makkum werd het schip getuigd en kwamen de zeilen erop.

Omdat ze naar Antarctica wilden is de boeg extra verstevigd met 16 mm dik plaatwerk. De bouwer was ook heel enthousiast over de plannen en heeft voor eigen rekening de uitlaat, die bij nader inzien te laag zat, omgezet naar boven de waterlijn.

Verder is de buiskap, een stalen doghouse met kunststof ramen, erg goed bevallen. Bij hevige stormen en grote golfslag heeft die zijn dienst wel bewezen. Verder is het schip uitgerust met windvaansturing, een windgenerator, watermaker, zonnepaneel, radar en een korte golf zender om mail te ontvangen voor o.a. het weerbericht. Pas in Australië hebben ze AIS gekregen. Nadat ze 2 keer bijna een aanvaring met een vrachtschip hadden, bleek dit voor zeezeilers geen overbodige luxe. Vrachtschepen letten meer op AIS dan op radar en het geeft rust als je weet dat men jou tijdig opmerkt.

Het verfsysteem dat op het onderwaterschip was aangebracht (blauwe antifouling) bleek van zeer goede kwaliteit. De Nightfly haalden ze iedere 2 jaar uit het water voor een onderhoudsbeurt en de laatste keer kwamen ze zelfs nog de eerste blauwe laag tegen.

  • Wat is de naam van het schip?

Nightfly is eigenlijk een zelfverzonnen naam, afgeleid van de naam Midnight Flyer, die ze tegenkwamen op een schip bij de werf in Arnhem.

Nightfly is Engels, kort en goed te begrijpen over de marifoon. En in alle jaren zijn ze geen ander schip met deze naam tegengekomen. Zou het een unieke naam zijn?

  • Is dit jullie eerste schip?

Hiervoor bezeilden ze in Heteren een Sailhorse, 6 meter lang open zeilboot. Daarna dus de Nightfly en nu een 32 meter lang woonschip. “We nemen grote stappen!”

In de 9 jaar dat ze zijn weggeweest, kwamen ze herhaaldelijk terug naar Nederland, o.a. om nieuwe kleinkinderen te begroeten. Tijdens de laatste thuisreis  hebben Warren en Maria de ‘Iris’ gekocht; een zg. luxe motor, varend woonschip, dat dit jaar nog een ligplaats bij Zaltbommel heeft. Hierop gaan ze wonen en hopelijk, na pensionering, varen.

De Nightfly komt te koop, maar niet voordat zij technisch helemaal is nagekeken en alles weer een lakje en een verfje heeft gehad. Maar onderweg heeft Warren het schip ook steeds goed onderhouden, zodat er nooit van enige roest sprake was. Het gaat ze uiteraard wel aan het hart, maar de tijd ontbreekt straks als er ook weer gewerkt moet worden.

  • Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?

Het afgelopen jaar, juli 2015 – juli 2016, hebben ze gevaren vanaf de Malediven/Seychellen in de Indische Oceaan, via Madagaskar, Zuid-Afrika, St. Helena, naar Ascension, de Azoren en door het Engels Kanaal terug naar Nederland.

reis Warren en Maria

De totale reis

Even wat cijfers: Een lange oversteek hadden ze in het eerste jaar; van de Canarische eilanden naar Brazilië. Deze duurde 24 dagen achtereen. De langste overtocht was 33 dagen, dit was (op de terugreis) van Ascension naar de Azoren. Beide dus over de Atlantische Oceaan.

Over het algemeen voeren ze 100 mijl per dag. In totaal hebben ze 60.000 mijl afgelegd.

En wat je zoal doet aan boord? Niet veel … want de alledaagse zaken, zoals eten koken, wassen en zelfs tanden poetsen waren vermoeiend en je moest je krachten sparen voor als het echt nodig was. Overdag namen ze vooral hun rust en ’s nachts liepen ze wachten van 3 uur, tussen 19.00 en 7.00 uur.

Veel pech hebben ze eigenlijk niet gehad: bij de eerste echte storm voor de kust van Argentinië sloeg het reddingsvlot overboord. En bij een andere storm scheurde het grootzeil, dat Warren ter plaatse wilde repareren. Toen dat onbegonnen werk bleek, besloten ze toch maar het grootzeil te strijken en kwam, in het donker (onheil was er áltijd in het donker!) de naaimachine op tafel en hebben ze zo goed en kwaad als het ging het grootzeil gerepareerd.

En op de Indische Oceaan is de voorstag gebroken.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Warren (59) is altijd werkzaam geweest in de energiewereld. Zijn laatste werkgever was NUON. Maria (55) heeft gewerkt in het bankwezen en, in haar laatste baan, bij een financieel rentmeester kantoor.

Warren heeft 2 dochters en samen hebben ze 7 kleinkinderen, die allen geboren zijn in de tijd dat ze op reis waren.

P1050672

Warren met jongste kleinzoon Warren en havenmeester Dick

  • Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Als we klaar zijn met werken willen we graag met de ‘Iris’ door Europa reizen, naar de Middellandse Zee of naar de Oostbloklanden. Er is een autokraan aan boord, zodat we ook het achterland kunnen bekijken en ook af en toe terug kunnen naar Nederland.

  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

Een bijzonder praktische tip is het eerste wat ze te binnen schiet: een boodschappenkar op wielen is onontbeerlijk gebleken tijdens hun reis. Voor het versjouwen van boodschappen, gasflessen of jerrycans.

Maria voegt eraan toe: heb je een droom en de kans om deze te verwezenlijken: doe het! Het kost offers, maar je wordt er zóveel rijker van! Ze zou iedereen het sterke en blije gevoel gunnen van vrijheid om te gaan doen wat je wilt, wat ze ervaren heeft voordat ze vertrokken.

En Warren besluit met hun reismotto: Don’t sail faster than your guardian angel can fly!

 

“aan boord bij …” Steven Schenk en Klaas Vlaanderen, juni 2016

Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In juni 2016 was dat bij:

   P1050444 

Steven en Ina Schenk uit Giethoorn, box 301

en Klaas Vlaanderen, box 410

Het gesprek vindt plaats aan boord bij Klaas, als hij en Steven terugkomen van een dag zeilen. Beide eigenaren zijn kenners en liefhebbers van de draak en vertellen er vol enthousiasme over.

  • Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Klaas ligt sinds 2014 in Ketelhaven en Steven vanaf 2006.

  • Met welk type schip varen jullie en wat was de naam van het schip?

Beiden zeilen in een draak.

De polyester boot van Klaas, gebouwd in 1983, heeft géén standaard zeilplan. Vorig jaar heeft hij een grootzeil laten maken met doorlopende zeillatten in de top, hetgeen bij weinig wind voor meer power bovenin zorgt. Dit zeil is 16 m² groot. Daarnaast heeft hij een kleine fok van 14 m² en een grote fok van 18 m². Hiermee is de spinnaker overbodig geworden en is de boot ook makkelijker te bedienen met 1 of 2 opvarenden. Het blijft steeds nog uitvogelen welke zeilvoering met welke wind het beste is. Deze Draak is gebouwd bij werf Børresen in Denemarken. 15 jaar geleden door Klaas gekocht.

De draak, naar het ontwerp van de Noor Johan Anker, kwam voor het eerst in 1936 naar Nederland. Het werd een populaire zeilklasse. In 1948 verwierf de klasse de Olympische status. Dit duurde tot en met de olympische spelen van 1972 in Duitsland.

Ook de – één van de laatst gebouwde – houten Draak van de familie Schenk is van de Børresen-werf en stamt uit 1971. Deze Draak is wel vrij standaard. Het grootzeil heeft een zg. losse broek en verder beschikt deze boot over een gennaker. 

  • Wat is de naam van het schip?

De draak van Klaas heet Whooper, de naam van een wilde zwaan. Klaas kan vol bewondering kijken naar de relaxte zeegang van deze wilde zwanen en ook de manier waarop ze hoog boven in de lucht zweven heeft iets heel bijzonders.

De draak van de familie Schenk heet Asterisk, de naam van een sterretje. De boot heette al zo toen zij haar 15 jaar geleden kocht en een naam veranderen brengt ongeluk, dus dat hebben ze maar niet gedaan.

Beide mannen kennen elkaar van de Nederlandse Drakenclub, die weer onderdeel is van een internationale vereniging.

  • Is dit jullie eerste schip?

Klaas had hiervoor een 16 m² en zijn ouders hadden vroeger een tweemaster, waarmee veel gezeild werd.

Steven begon met een Scharpie en daarna kwam een Halcyon; een zeewaardig 27 ft. schip waarmee hij reizen naar Engeland, Denemarken en het zuiden van Bretagne maakte. Daarna kwamen er kinderen en toen bleek een Vollenhovense Bol een heel fijn familieschip, waarmee je makkelijk op het Wad kon varen en droogvallen. Vóór de draak had Steven een Yngling en toen kwam de keuze na zijn pensioen: óf een groot schip kopen en reizen maken óf een woonboerderij kopen (want stilzitten is geen optie) en daarnaast een sportieve zeiler hebben. Het werd het laatste.

  • Wat is jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?

Meestal zijn beide draken op het Ketelmeer en het IJsselmeer te vinden. Een draak is eigenlijk niet geschikt voor de Noordzee. Voorheen voeren Klaas en Steven met de “Hiking Dragons”, een groep van 5 draken, waarmee ze een paar dagen plaatsen langs het IJsselmeer bezochten en ook werd dan aan boord overnacht.

Waarschijnlijk nemen beide families in september deel aan het jubileumfeest van de 80-jarige Drakenclub in Muiden.

  • Wie is de bemanning en wat doe je in het dagelijks leven?

P1050447

Klaas (59) en Nettie (57) hebben 2 dochters. Regelmatig wordt er met de Whooper met vrienden gevaren. Klaas is revalidatie-arts en als zodanig ook werkzaam bij arbeidsreïntegratie.

P1050452

Steven (74) is osteopaat en vaart meestal met zijn vrouw Ina (73).

  • Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Ooit is het plan geopperd om één van beide draken in Zuid-Frankrijk neer te leggen, zodat ook van daaruit gevaren kan worden. Veel ‘rijken der aarde’ hebben een draak liggen in één van de mondaine havens aan de Middellandse zee …

  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

Steven: gebruik zo min mogelijk de motor als je een zeilboot hebt.

Klaas: inderdaad, je gunt toch iedereen het zeilplezier door stilte aan boord.

En beiden voegen daar lachend aan toe: maak geen afspraak met de thuisblijvers over de tijd van terugkomst als je een (mid-)dagje gaat zeilen!

 

 

“aan boord bij …” Ariaan van Walsum, april 2016

Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In april 2016 was dat aan boord bij:

Ariaan van Walsum uit Enschede, box 117

  • Hoe lang lig je al in Ketelhaven?

Sinds mei 1992.

  • Met welk type schip vaar je en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Ariaan vaart met een Victoire 1270. Over het geheel genomen nog in originele staat, met uitzondering van een vaste buiskap. Hij is de tweede eigenaar van het schip dat in 2000 werd gebouwd.

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?

Het schip heet Mischief, naar het schip van de ‘held’ van Ariaan, de Engelsman Bill Tilman. Deze bijzondere onderzoeker/bergbeklimmer vocht als vrijwilliger in de 1e en 2e W.O. en was de eerste bergbeklimmer die hoger dan 8000 m. klom. Op zijn 55ste startte hij met het bevaren van Arctische en Antarctische wateren, op zoek naar nieuwe uitdagende bergen om te beklimmen. Dit deed hij op een Bristol Channel Pilot Cutter, de Mischief genaamd. Op zijn 88ste was hij deelnemer aan een expeditie naar Smith Island in de zuid-atlantische oceaan. Voor het eerst niet met zijn eigen Mischief en dat had hij beter niet kunnen doen; op weg naar de Falkland eilanden is het schip met man en muis vergaan.

Is dit je eerste schip?

Vanaf de middelbare school voer Ariaan al mee als bemanningslid op diverse schepen naar Skandinavië, Engeland en Ierland.

In zijn diensttijd bevoer hij de Urania, opleidingsschip bij de Koninklijke Marine.

Zijn eerste eigen schip was een Hustler 31, die eerst in Zeeland en later in Ketelhaven een ligplaats had. Daarna kocht Ariaan een S&S 38, die hij 10 jaar heeft gehad en waarmee hij ieder jaar een mooie tocht maakte, van de Azoren tot aan de Faroer eilanden.

In 2010 kwam de Victoire 1270.

  • Wie is de bemanning en wat doe je in het dagelijks leven?

Ariaan (60) is traumachirurg in het MST ziekenhuis in Enschede. Zijn vrouw Petra (53) bezit een winkel in woonartikelen en vaart soms mee. Zij hebben twee dochters.

De meeste reizen onderneemt Ariaan met een vaste bemanning die goed op elkaar is ingespeeld en elkaar al bijna 30 jaar kent.

Verder vaart Ariaan ieder jaar mee op één van de marineschepen de Rotterdam, de Johan de Witt of de Karel Doorman naar buitenlandse missies, zoals de antipiraterij-acties in de Golf van Aden. Hij maakt dan als chirurg deel uit van een chirurgisch team. Deze missies kunnen een paar weken, maar ook een paar maand duren. Ook bij grote internationale oefeningen van de marine vinden operaties plaats aan boord. 

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is je verste bestemming ooit geweest?

In 2015 is Ariaan voor het eerst naar de Lofoten geweest in 4 weken tijd. Hij was hiermee als lid van NVvK (Nederlandsche Vereeniging van Kustzeilers) schipper met de meeste mijlen per dag in korte tijd. Deze eer viel hem ook al in 2014 te beurt.

In 2016 heeft Ariaan weer 4 weken de tijd en het plan is om dan naar IJsland te zeilen. Noordwaarts heeft ook de voorkeur van Ariaan; het is er mooi stil en verlaten.

De meeste reizen waren in het verleden richting Engeland, Schotland of Skandinavië. Vooral van de westkust van Schotland kan Ariaan enorm genieten. Daar ontmoette hij ook al eens Daan Gunnink, eveneens ligplaatshouder in Ketelhaven.

Naar het zuiden wordt het lastiger i.v.m. de beperkte tijd, maar ook lokt de drukte in de Middelandse zee niet echt.

De Azoren was de verste bestemming. 

  • Nog dromen voor de toekomst?

Uh ja, een droom bestaat wel, maar dan moet eerst een grote geldprijs gewonnen worden, haha! Ariaan droomt ervan een nieuw schip te bouwen met twee losstaande masten met surfzeilen die 360 graden rond kunnen draaien. Geen gedoe meer met een voorzeil … Met dit schip zou Ariaan dan het liefst de noordwest-passage bezeilen, zoals de Nederlandse Belg Willy de Roos in 1977 heeft gedaan.

Maar vooralsnog is Ariaan heel tevreden met zijn huidige Mischief en hij hoopt in goede gezondheid nog veel mooie tochten te zeilen.

  • Heb je nog tips voor andere zeilers?

Dan denkt Ariaan gelijk aan de tip van Bill Tilman: ‘Get on your boots and go!’ En nog iets: ‘keep it simple’ en wees niet te veel afhankelijk van elektronica.