Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
… Hans en Corrie de Groot, box 139
-
Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Vanaf december 1993 staat de familie de Groot ingeschreven als ligplaatshouder.
-
Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Hans en Corrie varen met een Winner 950. Het teakdek, wat deze Winner wel bijzonder maakt, was mede een reden om het schip destijds te kopen. Verder is het een échte en prettige zeiler en makkelijk te bedienen.
-
Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
De naam “Vrijheid” was al toegekend aan het schip voordat Hans en Corrie haar kochten en ze vonden het een prima naam.
Wat nog wel leuk is om te vertellen: de naam van de thuishaven is in een rebus gezet op de spiegel van de boot, naar een ontwerp van beeldend kunstenaar Klaas Gubbels. Hij was het ook die de ketel op het slibeiland IJsseloog in 1999 heeft ontworpen; het grootste kunstwerk dat Gubbels ooit maakte.
-
Is dit jullie eerste schip?
Hans en Corrie zijn begonnen met een open schouw, daarna een Volksboot, toen kwam er een groene Randmeer, die de naam Bergeend kreeg. In 1993 kwam er een Waarschip 725, genaamd Waaijer, ligplaats 502 te Ketelhaven.
Maar nog voordat deze eigen schepen er kwamen, is Hans in jonge jaren ‘watergek’ geworden door het zeilen in een jolletje en een piraatje op de camping bij Bad Hoophuizen in Hulshorst.
-
Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
In de tijd van de Volksboot, Randmeer en het Waarschip gingen beide kinderen, Corien en Bas, nog mee. Maar “Vrijheid” heeft meestal Hans (65) en Corrie (63) als opvarenden. Hans vult, als gepensioneerde ambtenaar van het Ministerie van Landbouw en Visserij, nog zijn dagen veelal nuttig: met plezier is hij instructeur vaarbewijs en marifonie, onder de naam Vaarbewijsopleidingen De Ketel te Holten. Én, zegt hij met een lach: ik ben invalhavenmeester bij deze mooie jachthaven! Het plezier wat hij in dit werk heeft is duidelijk zichtbaar. Iedereen kan een gezellig praatje verwachten van Hans, die Dick tijdens zijn vrije dagen en in de vakantie vervangt.
Corrie is coördinator van een gastouderbureau, dat onderdeel is van een welzijnsorganisatie.
-
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat was jullie verste bestemming?
Vorig jaar zomer hebben ze getracht naar de Oostzee te komen; ze hadden 6 weken de tijd en hoopten dit gebied weer eens te bezoeken. Helaas troffen ze in noord-Nederland veel Noordoosten wind en mist, waardoor Hans en Corrie na 10 dagen besloten een andere koers te varen. Doordat ze Ketelhaven-liggers, Janna en Herman Hulst, troffen in Zoutkamp waren het wel heel gezellige ‘wachtdagen’!
Daarna ging de reis naar de Franse kust, waar ze tot Boulogne sur Mer zijn gekomen. Maar ook daar troffen ze mist en storm … Pas na 5 weken kou en wind kon eindelijk in de laatste week van deze vakantie de korte broek aan.
De verste reizen waren naar Zuid-Engeland, Brighton en naar de Oostzee, een rondje Fünen.
Vanwege familieomstandigheden blijft “Vrijheid” dit jaar in de Nederlandse wateren varen.
-
Nog dromen voor de toekomst?
Voor langere tijd weg, bijvoorbeeld naar de Oostzee of – verder dromend – een seizoen varen in de Middellandse Zee.
-
Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
De agenda blokken en gaan varen als je dat wilt, niet afwachten of het weer goed is en of er geen andere afspraken aankomen, gewoon gaan! Onze instelling tussen 1 april en 1 november is: “We gaan varen, tenzij …” In deze maanden zijn we meestal tussen de 100 en 120 dagen aan boord en is “Vrijheid” en Ketelhaven echt onze tweede thuis!
Daarnaast genieten we ook in het winterseizoen weer van gezellige contacten en winterse bezigheden.
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
… Henk en Annemieke Wildenberg, box 209
-
Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Vanaf april 1985 is de familie Wildenberg vaste ligplaatshouder.
-
Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Henk en Annemieke bezeilen een Stuart 37, ontworpen door Alex Stuart en gebouwd bij Stuart Yacht Building Ltd., Newhaven, Zuid-Engeland. In totaal zijn er 6 van dit type gebouwd.
Wat deze Stuart bijzonder maakt is het extra ‘kontje’, dat de eerste eigenaar aan het schip heeft gemaakt, waardoor het schip een extra lange waterlijn heeft. In de beginjaren heeft het schip regelmatig deelgenomen aan wedstrijden.
Verder heeft het een vast buiskap, wat heel prettig is.
-
Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
‘Isjtar’ is een van de godinnen uit het antieke Mesopotamië; de godin van liefde en van oorlog. Henk en Annemieke hebben haar al vanaf 1994. Ook hun eerdere boten droegen dezelfde naam.
-
Is dit jullie eerste schip?
In 1975 is de familie Wildenberg begonnen met een 6 meter Carina, daarna kwam een Daimio, toen een Neptune 27, een Defender, een Westerley 36 en de laatste boot vóór de Stuart 37 was een Dehler 34S
-
Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Op bijna alle boten heeft de familie met z’n vieren gevaren, maar de tweeling Mark en Paul leeft nu al langere tijd hun eigen leven. Al zit bij beiden nog wel het zeilen in het bloed.
Henk (72) werkte tot z’n 55ste bij Defensie, bij de technische dienst. Annemieke (68), ook wel Annemie genoemd (door haar Limburgse roots), werkt sinds haar VUT nog iedere winter bij revalidatiecentrum voor blinden en slechtzienden, het Loo Erf. Ze leert daar mensen om te gaan met de computer.
Annemieke heeft het zeilen van Henk geleerd, maar is vaak – als één van de weinige vrouwen, zegt Henk met een lach – de meest enthousiaste van hun twee.
-
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
Ze varen nu nog vooral op het IJsselmeer en de Wadden. In vroeger jaren, toen de kinderen nog klein waren, was het ieder weekend erop uit. Weer of geen weer, ze gingen gewoon.
Hun verste trip is naar Wight en de Franse kust geweest.
Nu is het ‘heilige moeten’ er wel een beetje af en varen ze rustig waar de wind waait. Dat is het voordeel en het nadeel van de boot hebben en met pensioen zijn; je kunt lekker weg wanneer je wilt en als het slecht weer is ga je gewoon niet.
-
Nog dromen voor de toekomst?
Onze belangrijkste droom is: gezond blijven!
-
Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
Ieder moet lekker doen en varen hoe men zelf wilt en daar vooral van genieten. Ook met een overlevingspak in heftig weer kun je genieten op een boot!
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
… Ron en Hilda Peterson, box 436
-
Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Vanaf september 2003 is de familie vaste ligplaatshouder.
-
Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Ron en Hilda varen vanaf 2007 met een Bavaria 30. Er zijn geen bijzonderheden te vertellen, het is een prettig, stabiel schip met een goed zeilplan.
-
Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
De naam Hirondelle betekent zwaluw in het Frans. Het schip heette al zo toen ze het kochten en ze vonden het wel een mooie naam.
-
Is dit jullie eerste schip?
Hiervoor heeft de familie een Defender 27 gehad, de Onondaga (naar een indianenstam uit Noord-Amerika). Hiermee hebben ze 1 jaar bij de Klink gelegen en daarna 1 jaar in de haven hiernaast.
-
Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Ron (59) werkt bij een elektriciteitsbedrijf in de forcasting (voorspelling wat klanten gaan afnemen). Hilda (59) is bezig met een tweede carrière; ze heeft een eigen handleespraktijk opgezet. Hiervóór werkte ze jaren in het basisonderwijs en op een peuterspeelzaal. Hun dochter van 28 voer eerder wel mee, maar alleen ‘als de lucht en het water niet dezelfde kleur hebben’.
-
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
Meestal varen ze lekker op het IJsselmeer en Markermeer tijdens weekenden en in de vakanties. Vooral Durgerdam en Hindeloopen zijn hun favoriete havens. Naast deze bootvakanties gaan ze ook vaak nog naar het buitenland. De komende zomer staat Sicilië op het programma.
-
Nog dromen voor de toekomst?
We hopen nog heel lang te kunnen genieten van de boot. En als het zeilen niet meer lukt, dan zien Ron en Hilda het ook wel zitten om met een motorboot het binnenland van Nederland te verkennen vanaf het water. Nederland is zo anders vanaf het water.
-
Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
Geniet van de rust op een boot. Voor ons is het een goede manier om te onthaasten en even los te komen van de drukke wereld. Een weekendje weg met de boot geeft het gevoel van een mini-vakantie. En we hebben ook geen TV aan boord, zo kom je ook aan het lezen van een goed boek toe.
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
… Silvia en Onno Benink, box 604
-
Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Vanaf 2000 zijn Silvia en Onno Benink al ‘winterliggers’. In die tijd lag de boot zomers in Hasselt, maar sinds het seizoen 2010 zijn ze verhuisd naar Ketelhaven. Al sinds eind jaren 70 was Ketelhaven een geliefde passantenhaven vanuit Hasselt.
-
Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Silvia en Onno bevaren een Koopmans, one off. De eerste eigenaar, een Zwitser die in de weekenden naar Nederland kwam om met de boot te varen, heeft het schip in 1974 laten bouwen. Het S-spant is een lekker breed, stabiel en stevig schip en heeft als groot voordeel dat het onder de Ketelbrug door kan.
-
Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
De naam Exuperantia is al gekozen door de eerste eigenaar, naar een beschermheilige. Het is een lastige naam die ze vaak moeten spellen voor havenmeesters, maar ze hebben hem toch maar gehouden. Het schip is daardoor wel heel herkenbaar. Regelmatig worden ze aangesproken door mensen die het schip herkennen aan de naam, zelfs een aantal jaar geleden door familie van de Zwitserse oud-eigenaar. Het schip zit ook nog vol met kleine Zwitserse aandenken, zoals een ankerbolletje uit Basel.
-
Is dit jullie eerste schip?
Voorheen voer de familie Benink (moeder en broers van Onno) met een Domp 740. Deze hebben Silvia en Onno overgenomen, maar met twee groter wordende kinderen en een hond werd het toch te klein. In 1999 hebben ze de Exuperantia gekocht.
-
Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Silvia (49) is verpleegkundige op de afdeling chirurgie in een Zutphens ziekenhuis en Onno (nét 50) is hoofduitvoerder in de wegenbouw. Tot voor twee jaar zeilden de zoon en dochter (nu 21 en 18) nog mee in de grote vakanties. Tegenwoordig vindt zoon Tiemen het wel erg leuk om met de wintertochten mee te varen. Ook reizen broer en zus Emma de Exuperantia nog regelmatig achterna. En verder is de 11-jarige labrador Senta een trouwe metgezel. Toen ze besloten hadden om wat langere zeiltochten te gaan maken moest Senta leren om aan boord te plassen. Door drie maanden te oefenen met een matje kunstgras is dit uiteindelijk gelukt!
-
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
In 2012 hebben ze het met de werkgevers kunnen regelen om 10 weken verlof op te nemen. Ze hebben toen een prachtige zeilreis naar Zweden gemaakt; genoten van de stilte en de ruimte van de Zweedse en Deense kusten.
Vorig jaar zijn Silvia en Onno naar Engeland gevaren, via Harwich langs de kust naar Dover en Ramsgate. Omdat de hond niet met hun eigen boot het land binnen mocht komen, heeft Tiemen Senta via de officiële weg met de auto door de tunnel naar Ramsgate gebracht en daar hebben ze haar opgepakt en is zij verder meegevaren.
Komend jaar willen ze graag Engeland weer aandoen en dan nog iets zuidelijker.
-
Nog dromen voor de toekomst?
Onno wil nog graag een keer naar de Lofoten, maar ze willen vooral samen nog zo lang mogelijk van het varen genieten. En ze hopen nog een keer zo’n mooie lange reis te kunnen maken als twee jaar terug.
-
Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
Houd het varen leuk voor iedereen die aan boord is, dan houd je het lang vol en kun je ver komen!
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
… Erna en Sjoerd Wartena
Deze maand zijn we aan boord gestapt bij deze “winterliggers’ van het eerste uur. Al bijna 40 jaar ligt de familie Wartena elke winter in Ketelhaven. De familie heeft net een weekje voorjaarsvakantie op de boot achter de rug; héérlijk gevaren naar o.a. Medemblik en Amsterdam. Ze genieten zichtbaar van deze wintertochtjes.
* Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
In ieder geval al in de winter 1980, daar hebben ze een foto van, maar ze denken dat het wel een paar jaar eerder was.
-
Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Erna en Sjoerd Wartena varen met een Cormoran, ontwerp van Dick Koopmans. Sjoerds vader heeft hem casco laten maken bij Visser in de Zande in 1975 en vervolgens zelf ingetimmerd. Sinds die tijd is het karakteristieke schip in de familie gebleven. In 1998 zijn er patrijspoorten in gezet en in 2008 is de boot helemaal gestript en gestraald. Maar vervolgens is het interieur volledig authentiek weer teruggeplaatst, ‘dat was wel een puzzeltje’, aldus Sjoerd, maar aan zijn gezicht te zien heeft hij dat met liefde gedaan.
-
Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
Cassiopeia, dit is een sterrenbeeld dat het hele jaar goed te zien is in de vorm van de W van Wartena.
-
Is dit jullie eerste schip?
Nee, hiervoor had pa Wartena een 9 meter knikspant, waar Sjoerd ook vele uurtjes mee heeft gezeild.
-
Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
De Cassiopeia is van Sjoerd en zijn broer Jen. Jen heeft een eigen scheepswerf voor superjachten in Harlingen (Icon yachts) en Sjoerd werkt bij de BAM Wegen als projectleider.
De overige bemanning is zeer divers, uiteraard beider vrouwen, maar ook vaak de kinderen, vrienden en collega`s. Er zijn zelfs huwelijken uit ontstaan!
-
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
We varen vaak richting het Noorden, afgelopen jaar hebben we echter een autovakantie gedaan naar de Engelse zuidkust. Komende jaar mikken we op Kopenhagen.
Als je bijna 40 jaar actief met dezelfde boot vaart heb je al heel wat mee meegemaakt. In de beginjaren zeilden we de herfst- en voorjaarsvakantie met onze vrienden uit Kampen. O.a. Piet de Ruiter, Jan Ultee, Jan de Graaf, Jan Wit allemaal Ketelhaven liggers in die tijd. De zomer ging naar de Engelse , Belgische en Franse kusten. Later kozen we voor de Deense, Zweedse, Finse en Noorse kust. Polen en Oost-Duitsland werden ook bezocht. Shetland twee keer en de Schotse kust werd aangedaan. In 1998 wonnen wij de Colin Archer Memorial race met ons bootje.
-
Nog dromen voor de toekomst?
Genoeg, wellicht in 2015 naar IJsland!
-
Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
Kies voor een bezeilde koers.
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
… Remko en Marjan Roorda, box 113
-
Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Sinds augustus 2001.
-
Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
De familie Roorda is eigenaar van een Jeanneau 42i.
Dit schip is vorig jaar gekocht in Port Zélande, waar het dienst deed als ‘caravan op het water’. Hierdoor is het uitgevoerd met veel comfort en luxe. Na de aankoop hebben Remko en Marjan geïnvesteerd in een pakket nieuwe zeilen en een klapschroef om er een beetje zeilboot van te maken.
-
Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
Het schip heet ‘Bellefleur’. De vorige naam ‘Bella Vita’ vonden ze meer passen bij een Italiaans buitenhuis en daarom is de Jeanneau toch maar omgedoopt. Dochter Sophie heeft om Neptunus onderweg goed gezind te houden, als jongste vrouwelijk bemanningslid, de omdoop ceremonie volgens een officieel ritueel uitgevoerd, met o.a. een fles goeie champagne. En we dachten dat we op deze manier de god van de zee ook wel een beetje om de tuin konden leiden ….Bella Vita …. Bellefleur, het heeft dezelfde 3 beginletters.
-
Is dit jullie eerste schip?
Marjan is op haar achtste begonnen met een Schakel. Remko’s eerste zeilervaring was als 13-jarige tijdens een zeilkamp, waarna hij een aantal jaren zeilinstructeur was.
Hun eerste boot samen was een Etap 28, de oude boot van de ouders van Marjan. Hiermee zeilden ze ook regelmatig op de Middellandse Zee in de baai van Rosas, aan de Spaanse kust, waar Marjan haar ouders toen woonden.
Hierna kwam een First 375, de ‘Flex’, waarmee de familie Roorda naar Ketelhaven kwam.
-
Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Marjan (53) werkt in het onderwijs; geeft o.a. wiskunde op het Meander College in Zwolle. Remko (53) is werkzaam als IT manager bij een detacheringsbedrijf.
Nog heel regelmatig varen hun drie kinderen Pieter (25), Marien (24) en Sophie (22) en aanhang mee op vakanties en in weekenden. Pieter en zijn vriendin nemen ook zelf de boot wel eens mee.
-
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
In 2013 hebben Remko en Marjan langs de Zuidwestkust van Engeland gevaren, tot aan Dartmouth. Een prachtig kustgebied waar ze mooie wandelingen hebben kunnen maken. Dankzij een geweldig openbaar-vervoersysteem in Engeland was het nooit een probleem om weer terug te komen naar de haven.
Door het bezit van een hond was de Engelse kust lange tijd geen optie. De jaren hiervoor ging de reis meestal naar de Franse kust, met een keer een uitstapje naar Denemarken.
Maar de familie Roorda voelt zich echter wel echte ‘zuidgangers’; buiten mooie natuur genieten ze ook van gezellige plaatsjes, zeehavens, lekker eten en een wijntje erbij en daarvoor leent de Franse kust zich bij uitstek. Ze genieten van gezellige drukte en doen ‘langszij’ veel leuke contacten op.
Langs de kust van noord-Bretagne en Normandië hebben ze waarschijnlijk alle havens wel bezocht.
Voor het komend jaar staan de Kanaaleilanden op het programma.
-
Nog dromen voor de toekomst?
Heel graag zouden we nog verder die Franse kust afzakken naar Spanje en Portugal.
-
Heb je nog tips voor andere zeilers?
Graag zouden we zeilers met kleine kinderen aanraden om vooral lekker in Friesland te beginnen; zoek de leuke haventjes, eilandjes op, vaar elke dag kleine stukjes en laat de kids met kleine bootjes klooien en visjes vangen. Bouw het op die manier rustig op en je hebt grote kans dat kinderen het zeilen leuk gaan vinden en ook blijven vinden.
Het beste bewijs hiervoor is deze échte zeilfamilie!
