“aan boord bij …” november 2013
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven.
familie Schraa, box 314
- Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Sinds maart 1979.
- Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Met een Koopmans 32, type Jantine, eigenbouw.
Dat ‘eigenbouw’ klinkt heel kort en zakelijk, maar gaandeweg het gesprek blijkt dat ‘eigenbouw’ de heer Schraa in de genen, in de vezels, in het hart en tot op het bot te zitten; hij dóet niet anders dan zelf bouwen!
Deze Koopmans is volledig van hout, ook de romp, al wordt dat niet vaak gedacht. In 1975 is de heer Schraa begonnen met de bouw van dit schip in zijn achtertuin .. en in 1979 was het af, inclusief ingetimmerd interieur. Hiermee kwamen hij en zijn vrouw naar Ketelhaven.
- Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
Het schip heet ‘Solist’, omdat er maar één in deze uitvoering is en omdat het schip zonder hulp, dus solistisch, is gebouwd. Volledig handmatig gezaagd en geschaafd, zonder machines.
- Is dit jullie eerste schip?
Ad Schraa is begonnen met het bouwen van een kano. Dit bleek een goede leerschool, want bij de tewaterlating was hij zo lek als een mandje; zelfs met een tuinslang was de kano niet vol te krijgen. Hij kan er nóg om lachen. Natuurlijk is de kano later wel vaarklaar gemaakt.
Daarna volgden: een jolletje, een piraatje voor de kinderen, een flits, een schakel en een spanker. Vervolgens kwam het eerste kajuitzeiljacht, een Zeebaby (ontwerp Malcorps), waarin maar 3 slaapplaatsen waren. Toen hun tweede kind geboren werd kreeg die een slaapplekje op de vloer. Na de Zeebaby bouwde de heer Schraa een Caranan (ontwerp Van de Stadt).
Alle schepen zijn zelf en handmatig gebouwd en alle schepen kwamen tot stand in de achtertuin bij het huis van de familie Schraa.
Zelfs de ‘Solist’ is niet het laatste kunststukje, want er staat wéér een schip in de tuin, waaraan Ad Schraa in alle mogelijke vrije uurtjes te vinden is.
- Wie is de bemanning en wat doe je in het dagelijks leven?
Ad (bijna 80 jaar!) en zijn vrouw Roelie en 3 kinderen waren jaren de opvarenden van de schepen. De laatste tijd geniet Ad, voorheen rijksambtenaar bij de Rijksdienst voor IJsselmeerpolders, meer van het knutselen en netjes houden van de ‘Solist’ in plaats van ermee te varen. Verder is hij regelmatig te vinden op het schip van zijn jongste zoon Eddy, die eveneens een houten schip heeft gebouwd – óók in de achtertuin bij pa – en een ligplaats in Ketelhaven heeft.
Bijna elke dag, regelmatig twee keer per dag, komt Ad vanuit Dronten naar Ketelhaven om even naar de beide boten te kijken en om een klusje te doen. Verder heeft Ad nog steeds een moestuin, waarin hij de eveneens bijna dagelijks te vinden is.
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
In het verleden heeft de familie Schraa wel gevaren langs de Duitse kust naar Helgoland. Maar de meeste zeemijlen heeft Ad afgelegd met ‘de Eendracht’; 28 jaar lang voer hij ongeveer 3 maand per jaar met groepen jongeren vanuit en naar alle delen van de wereld. ’s Zomers in Europa, waar hij alle Europese havensteden heeft bezocht en ’s winters vanuit de Canarische eilanden en de Azoren. Ad was aan boord van de Eendracht bootsman en verantwoordelijk voor de zeilvoering en alle handelingen aan dek. Hij heeft dit al die jaren met veel plezier gedaan.
- Nog dromen voor de toekomst?
Zijn grootste droom is al uitgekomen: het afgelopen jaar heeft hij kanker gehad en is daarvan genezen verklaard door de doktoren. Gezond blijven, dat is zijn droom.
Voor zeilen heeft hij geen tijd meer: hij leeft al in ‘blessuretijd’ en Ad wil deze tijd zo goed mogelijk besteden en zou graag het schip in de tuin nog afbouwen.
- Heb je nog tips voor andere zeilers?
Niemand heeft de mening nodig van een ‘hoogbejaarde’, zoals hij zichzelf lachend noemt. “Ik ben nog ouderwets en heb nog voorzeilen met leuvers.” Schippers weten het vaak zelf als beste.
Maar hij is natuurlijk altijd bereid tot het geven van tips ten aanzien van houtbewerking, zijn deur staat altijd open.
Was dit de laatste vraag? Dan kan ik tenminste verder met de mast, want het is nu nog mooi weer en Piet zou mij helpen, dus dan ga ik maar weer!
“aan boord bij …” oktober 2013
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven.
Deze maand een interview met een ligplaatshouder van ‘het eerste uur’. Met ingang van het nieuwe seizoen gaat de familie Hulst de haven na 43 jaar verlaten om de boot dichter bij huis in Elburg te hebben.
Herman en Janna Hulst, box 234
- Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Sinds oktober 1970 staan Janna en Herman ingeschreven bij de Stichting.
- Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Met een Beeldsnijder 29, een one-off zeilkotter. Het schip is in 1988 te water gelaten en had, voordat het eigendom van de familie Hulst werd in 2000, al eens de wereld rondgezeild. Herman viel gelijk op de lijn van het schip, dat hij destijds kocht in Hoorn. Ook beviel de geringe diepgang hem zeer (1,12 m.), zodat ze makkelijk het Wad konden bevaren én hij was blij met een toilet met een deur ervoor. Bij het vorige schip was de toiletgang namelijk een hele onderneming. De eerste kennismaking van Janna was zeker geen liefde op het eerste gezicht; ze schrok van het rommelige interieur met de gifgroene stoel in de kajuit.
Het eerste jaar is alleen de buitenkant onderhanden genomen en in de karakteristieke blauwe kleur gezet. In de winter die daarop volgde is het héle interieur gesloopt, met uitzondering van het massief teaken aanrechtblad. In dezelfde winter werd het schip van binnen helemaal weer ingebouwd, inclusief de stoel die opnieuw werd bekleed en nog steeds het lievelingsplekje is van Janna.
- Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
In de eerste ‘drammert’ zaten, tijdens de bouw, heel wat klusuurtjes en regelmatig vroeg Herman zich hardop af hoe hij dit of dat weer eens moest aanpakken. Op de zoveelste vraag hoe het schip moest heten had Janna al gauw haar antwoord klaar: noem het maar gewoon ‘drammert van elburg’.
- Is dit jullie eerste schip?
Het eerste schip, waarmee ze naar Ketelhaven kwamen, was een Waarschip 600. Het schip had destijds geen motor, waardoor ze regelmatig zeilend de haven moesten binnenvaren. Dit was met toestemming van havenmeester Henk Visscher, maar onder protest van de ‘dames Krijgsman’, die bang waren voor schade aan hun boot.
Het toeval wil dat het volgende schip van de familie Hulst de ‘Salamander’ was, een plankhouten kwarttonner, ontworpen door H. Malcorps. Dit schip was voorheen eigendom van de ‘dames Krijgsman’. Hierin zat gelukkig wel een motor.
Herman weet zich nog te herinneren dat hij met de ‘Salamander’ tijdens de eerste reis, over het Markermeer wilde zeilen. Dat kon in die tijd nog door een opening in de dijk Enkhuizen-Lelystad. Maar om deze doorgang te bereiken was nauwkeurig navigatiewerk vereist. Herman had precies de koers uitgezet, maar kon de doorgang in de dijk niet vinden. Wat bleek: het kompas hing naast de brandblusser.
Het derde schip was ook naar een ontwerp van Pieter Beeldsnijder; in 1977 door Petersen uit Harderwijk gebouwd en door Loedeman sr., Elburg, ingetimmerd. Met deze eerste ‘drammert’ heeft de familie vele gezellige (herfst-)vakanties naar o.a. Terschelling gehouden, waarbij regelmatig de houtkachel aan ging.
- Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Herman (69) had in zijn werkzame leven samen met zijn broer een installatiebedrijf en Janna (66) runde een Music-shop in het centrum van Elburg. Hun zoon en dochter hebben tot de pubertijd meegevaren, maar daarna eigenlijk niet meer. Af en toe varen nu wel weer de kleinkinderen mee.
- Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
De afgelopen jaren hebben Janna en Herman gevaren in de Oostzee; langs de Zweedse westkust, Denemarken en de Duitse kust tot aan Rügen.
In 2012 hebben ze de mast van de boot gehaald en is de ‘drammert van elburg’ via de Nederlandse binnenwateren, de Elbe opgevaren naar Berlijn. Het was een bijzondere ervaring die ze niet hadden willen missen. Maar eenmaal weer terug op het wad waren ze blij met de ruimte, de vrijheid en het zoute water.
Voor het komend jaar hebben ze nog geen plannen.
- Nog dromen voor de toekomst?
Janna en Herman hopen vooral nog heel lang lekker door te varen. Er zijn geen vastomlijnde plannen, maar dat maakt het leven vaak zo lekker makkelijk. De tijd dat we wilden scoren met mijlen varen is voorbij, we genieten van elke dag dat we varen en ergens het land verkennen op onze fietsen. En we zien wel waar de wind ons heen waait!
- Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
De Duitse wadden en de eilanden zijn een stuk rustiger dan het Nederlandse waddengebied en met gemiddelde diepgang goed bevaarbaar. Ook de Noordduitse eilanden en “Halligen” zijn een aanrader. De Elbe tot Hamburg of de Weser tot Bremen zijn tijrivieren en zeer de moeite waard, ook in een korte vakantie.
“aan boord bij …..” september 2013
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
Familie Schultze, box 219
- Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Sinds januari 1998 zijn Bob en Hilde Schultze ingeschreven bij de Stichting.
- Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Met een Breehorn 37, gebouwd in 1987, dus al meer dan 25 jaar oud, maar dat zou je zo niet zeggen. Het schip is een Koopmans sr. ontwerp, een ‘droomschip’, aldus Bob: het heeft alles wat een betrouwbaar en degelijk zeilschip moet hebben. In de loop van de jaren zijn er wel vernieuwingen doorgevoerd, zoals een nieuwe motor en nieuwe elektra, maar in de basis is het schip nog origineel.
- Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
Het schip heet ‘~Haai~’. De vorige eigenaar had het schip ‘Ebenhaezer’ genoemd, maar dacht er al een tijd over het om te dopen naar ‘Haai’, wat eenvoudiger in o.a. het marifoonverkeer en het aanmelden in de haven is. Dat is er nooit van gekomen, maar toen de familie Schultze het schip kocht in 2003 heeft ze het gelijk deze nieuwe naam gegeven; de vorm, kleur en kracht hebben wel iets van een witte haai.
- Is dit jullie eerste schip?
De eerste boot was een houten Vrijheid, waarmee veel op het Braassemermeer en omgeving is gevaren, maar ook in de zomervakanties via het IJsselmeer naar Friesland. Daarna volgde een Kustvaarder I, een stalen S-spant van Koopmans sr. Hiermee kwam de familie in 1998 naar Ketelhaven. In die tijd woonden Bob en Hilde nog in Heerlen en voeren ze ieder najaar de IJssel en Maas af naar Roermond, waar ’s winters de boot onder handen genomen werd.
- Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Bob (43), Hilde (42), Hidde (13), Wibe (11) en Rinze (5). Een stoer jongensgezin dat vele weekenden aan boord te vinden is.
Bob werkt al jaren bij de Gasunie, waar hij verantwoordelijk is voor het constructiemanagement van nieuwbouwprojecten van het hogedruk gasnet in Nederland. Vanuit Groningen is hij veel onderweg in het hele land.
Hilde doet veel vrijwilligerswerk op de school van Wibe (groep 8) en Rinze (groep 3). Hidde volgt Havo 3.
Vooral Wibe is thuis ook vaak in zijn eigen zeilbootje te vinden. En Hidde houdt aan boord van de ‘Haai’ vooral van harde wind en schuin varen, anders wordt het hem gauw te saai.
- Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
De familie heeft het afgelopen jaar in de Oostzee gevaren, vooral aan de Deense kust en ook langs Noord-Duitsland.
Voor het komend jaar hebben ze nog geen vastomlijnde plannen, maar waarschijnlijk gaan ze ook weer naar de Oostzee en misschien blijft er dan nog tijd over om een weekje te gaan kamperen.
- Nog dromen voor de toekomst?
Graag zouden Hilde en Bob Noorwegen en Zweden willen ontdekken, maar voorlopig nog niet. Met een druk gezin ben je vooral bezig met het ‘hier en nu’ en zijn toekomstdromen nog iets verder weg …
- Heb je nog tips voor andere zeilers?
Voor zeilers die nog niet in jachthaven Ketelmeer een ligplaats hebben, zorg dat je een ligplaats in jachthaven Ketelmeer krijgt, het is de perfecte ligplaats nabij het IJsselmeer!
“aan boord bij …..” augustus 2013
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
Jille de Kleine, box 403
- Hoe lang lig je al in Ketelhaven?
Sinds 2010.
- Met welk type schip vaar je en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Een Oceaan 25 uit 1978, een Van de Stadt/Cees van Tongeren ontwerp. Het schip is in 2005 in Harderhaven gekocht en we hebben toen eerst 3 jaar bij ons in de buurt (Harderwijk) gezeild, in 2008/2009 heeft de boot 1,5 jaar in een oude hal in Elburg gestaan waar ik de boot compleet gerenoveerd heb, daar is hij ook blauw gespoten, tevens zijn er toen al tal van modificaties doorgevoerd.
- Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
J & A , de J van Jille en de A van vrouw Aly of zwager/zeilmaatje Andries.
- Is dit jullie eerste schip?
Ja , vroeger heb ik wel redelijk wat gezeild hier en daar; meestal met vrienden in een huurboot op Loosdrecht.
- Wie is de bemanning en wat doe je in het dagelijks leven?
Meestal met Andries, af en toe met vrouw Aly of kennissen-familie-vrienden maar ik trek er ook zeer regelmatig alleen op uit.
Ik ben op dit moment tankwagenchauffeur bij Gulf/Schenk (transport van gevaarlijke stoffen), maar heb 38 jaar in de autoracerij gewerkt als monteur-preparateur-constructeur -coureur en heb daar naast ook nog eens 3 keer Parijs-Dakar gereden.
- Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
Ketelmeer-IJsselmeer-Waddenzee, verder zie ik mezelf nog niet komen, maar 1 keer per jaar gaan we naar Kroatië of Griekenland en huren daar zo`n mooi groot zeiljacht voor een week, zolang we maar de kust zien en het niet regent is dat een fantastisch mooie ervaring.
- Nog dromen voor de toekomst?
Natuurlijk, wie heeft ze niet, b.v. een Winner 9.00 of een Elan 320 lijkt mij wel wat, maar ja de centjes he… maar we blijven dromen.
- Heb je nog tips voor andere zeilers?
Draag altijd een automatisch reddingsvest zodra je over het dek loopt onder het varen en zeer zeker vanaf windkracht 5 Bft.
“aan boord bij …..” juli 2013
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
John en Joke Ostendorf, box 408
Het interview vind plaats als ook dochter Kirsten, met man en kinderen, ook aan boord genieten van het mooie weer in de vakantieperiode.
- Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Sinds december 1997.
- Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
De familie Ostendorf vaart met een Trintella 1a; een typische Van der Stadt ontwerp uit 1974, gebouwd in de werf van Anne Weever. Het schip is een mooie klassieker met een doorgestoken roer, polyester romp en een houten opbouw. Het schip is ook van binnen authentiek gehouden. En, lacht John Ostendorf naar zijn dochter, we onderhouden het schip goed, al is het maar omdat de nieuwe generatie Ostendorf het schip t.z.t. graag in goede staat wil overnemen.
- Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
Het schip heet Pimpernel. De familie Ostendorf heeft het schip destijds (in 1997) gekocht van de oud-penningmeester van de Stichting, Joh. Kiestra. En, al zijn we niet bijgelovig, we wilden toch de naam niet wijzigen. Maar waarom het schip Pimpernel is genoemd, is ons niet bekend.
- Is dit jullie eerste schip?
De eerste boot van de familie Ostendorf was een open Jol. Daarna kwam een Valk, die ze 13 jaar hebben gehad. Ze vonden hiervoor een ligplaats aan de Maas, dicht bij hun woonplaats in Noord-Brabant. En de meeste vakanties huurden ze een huisje in Friesland, in Oudega, waar veel gezeild werd. Ook de beide dochters gingen dan mee met hun Piraatje en later een FJ.
- Wie is de bemanning en wat doe je in het dagelijks leven?
John (69) en Joke (64) hebben deze zomerweek regelmatig bezoek van dochter Kirsten en haar man Willem en hun 3 kleinkinderen Signe, Marijn en Arne, die in Hattem wonen. Joke was huisvrouw en John heeft in zijn werkzame leven de laatste 25 jaar bij Xerox leiding gegeven aan diverse afdelingen
- Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
Meestal maken ze een vast rondje over het IJsselmeer, maar vooral de Friese kust heeft hun voorkeur.
- Nog dromen voor de toekomst?
We hopen nog lang gezond te blijven en lekker zo door te varen met z’n tweeën en met de familie. Misschien willen we op den duur dichterbij de kinderen en dus ook dichterbij Ketelhaven komen wonen.
- Heb je nog tips voor andere zeilers?
Laat je niet gek maken door het weer of wat andere zeilers zeggen of doen; doe waarbij je jezelf goed voelt en zet vooral je eigen koers uit!
“aan boord bij …..” juni 2013
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.
Herman en Paula ter Borg, box 323
- Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Sinds december 1987.
- Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Herman en Paula varen met een Breewijd Scilly van Kuijper uit Schoorldam. Het is een 31-jarige langkieler en ‘zusje’ van o.a. de Kustvaarder Het is geen snel schip, maar wel comfortabel en stabiel, “past dus precies bij onze leeftijd, haha!”
Het bijzondere aan deze Scilly is, dat de bouwer een vaste buiskap met een stalen beugel heeft gemaakt, waarop ook de grootschoot is bevestigd. Dit heeft als voordeel dat we weer meer leefruimte in de kuip hebben.
- Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
Het schip heet Yahgan. Hieraan zit een mooi verhaal:
Herman heeft in 1980 6 weken voor zijn werk op Vuurland (Zuid-Argentinië) gezeten, waar de oorspronkelijke bewoners de Yahgan-Indianen heetten. Ze werden wel ‘Nomaden op water’ genoemd, die altijd met vuur aan boord voeren. Toen Herman daar was, leefde er nog maar één oorspronkelijke bewoonster, een stokoude vrouw. Zij maakte maskers, maar wilde deze onder geen voorwaarde aan blanken verkopen, want zij hadden immers haar stam uitgemoord ..
- Is dit jullie eerste schip?
Herman en Paula hebben elkaar bij de watersport leren kennen en hebben al heel wat boten ‘versleten’: een Lark, o-jol, Vrijheid, Hollandia Kruiser, Dompkruiser en daarna een Halcyon 27, waarmee ze naar Ketelhaven kwamen. Dit Engelse schip hebben ze 11 jaar gehad en verkocht toen Herman met pensioen ging. Ze wilden meer tijd aan boord besteden en zochten een schip met meer ruimte en comfort; dat werd de Breewijd Scilly.
- Wie is de bemanning en wat doe je in het dagelijks leven?
Herman (75) en Paula (72) zijn nog regelmatig samen aan boord te vinden. Herman is opgeleid tot machinebouwer. Later heeft hij zich gespecialiseerd in het onderhoud van radarapparatuur op o.a. grote fregatten, waardoor hij regelmatig in het buitenland verbleef.
Paula wilde als jong meisje graag haar 4 broers achterna, die het huis uitgingen en naar het buitenland vertrokken. Haar wens was om als au-pair in bijvoorbeeld Parijs te werken. Maar haar vader vond dat ze zich eerst maar eens een jaar in Amsterdam moest bewijzen. Daar heeft ze allerlei betrekkingen gehad en is uiteindelijk nooit in Frankrijk terecht gekomen .. Ze heeft enige tijd bij haar ouders in de zaak gewerkt en na de geboorte van hun zoon Fred heeft ze jarenlang in de gezondheidszorg gewerkt bij de uitleen van medische hulpmiddelen.
- Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?
Het afgelopen jaar hebben ze voornamelijk op het IJsselmeer gevaren en maakten nog een uitstapje naar het Duitse Wad. Normaal gesproken varen ze veel op de Oostzee, maar dat kwam er vorig jaar niet van.
Deze zomer blijven ze ook voornamelijk op het IJsselmeer en het Wad.
- Nog dromen voor de toekomst?
We hopen nog heel wat jaartjes samen te kunnen zeilen en gezond te blijven, dát is toch het belangrijkste!
- Heb je nog tips voor andere zeilers?
Als je vaart, moet je weten waar je mee bezig bent, bereid je goed voor want niks is zo onvoorspelbaar als het weer.
En vooral ook: door ervaring wijs worden!
