‘aan boord bij …’ Wim en Mies Noordegraaf, juli/augustus 2019

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In juli 2019 was dat bij:

Wim en Mies Noordegraaf uit Zeewolde, box 236

• Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Sinds januari 2012 staat de familie ingeschreven. Echter, vanuit Zeewolde overnachtten ze regelmatig in de haven als passant, dus de haven was al langer bekend.

• Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Wim en Mies varen sinds dit seizoen met een Barkas 11.50 uit 2002. De barkas was van oorsprong een sloep. Het was de grootste aan boord van – voorheen – oorlogsschepen. Een barkas diende vaak als verbindingsschip tussen een groot schip en de wal. Het grote schip lag dan bijvoorbeeld ‘voor Pampus’ en de barkas vervoerde materiaal of bemanning van of naar de wal. Voordat het gesprekje begint krijg ik een hele rondleiding door het prachtig ruime schip, met overal handige opbergplekken en zelfs een ‘kelder’ met wasmachine!

• Wat is de naam van het schip?

De boot heet ‘de Graafstroom’. Al gauw blijkt dat ik voorlopig nog niet van boord ga, want stel Wim één vraag en je krijgt 10 antwoorden! De naam Graafstroom is afgeleid van de rivier de Graafstroom, waarlangs de stamvader van de familie Noordegraaf, Arie Lighaam, woonde. Bij de doop van zijn derde kind veranderde deze man (400 jaar geleden ongeveer) de achternaam van dit kind in Noordegraaf. Hij woonde aan de noordzijde van de Graafstroom, vlakbij Molenaarsgraaf. Wim heeft daarom zijn vorige schip, een Lemsteraak, speciaal laten registreren bij een notaris in Molenaarsgraaf; een mooie verwijzing naar zijn voorouders.

• Is dit jullie eerste schip?

Voordat de familie ging varen hebben ze eerst 40 jaar een caravan gehad. In 2001 kochten ze hun eerste kajuitzeilboot, een Hoogaars. Weet je waar deze naam vandaan komt? Het betekent letterlijk ‘hoge aars(kont)’. Dit schip werd vroeger gebruikt door mosselvissers. Een zeilend visserschip dat aan de grond loopt vangt niets meer. De hoogaars is het diepste onder de mast en loopt naar achteren op. Het roer kan opgehaald worden. Door het zeil bak te trekken en het roer in de hoek te zetten zal een hoogaars om zijn mast gaan draaien. De ondiepe kont (aars) komt dan weer te drijven en zo kan er weer weggevaren.

In 2010 kwam de Lemsteraak, 10.50 m lang mét stahoogte. Hiervan hebben ze veel plezier gehad. Totdat ze vorig jaar, onderweg naar Harlingen om te komen ‘show liggen’ met vele rond- en platbodems bij de Tallship-race, getroffen werden door een rolwolk. Na deze heftige ervaringen vroegen ze zich af of het nog verstandig was langer door te zeilen met dit, toch wel bewerkelijke, schip. Besloten werd de Lemsteraak te koop te zetten, in de verwachting dat het nog wel 2 of 3 jaar zou duren … maar na 1 dag op de site van de makelaar was de boot verkocht! Inmiddels waren ze al verliefd geworden op de Barkas, met Frans bed en een keuken boven, op dezelfde hoogte als de stuurplaats.

• Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Wim (73) is altijd ondernemer geweest en nog steeds! Heeft een eigen bedrijf gehad in bakkerijmachines en – gereedschappen. Nu helpt hij bedrijven met het realiseren – zo breed mogelijk – van een eigen bedrijf. Ook heeft hij een schaar ontwikkeld voor knipbrood en een bakplaat voor zg. IJzerkoekjes. Naast zijn werkzaamheden was hij jaren gemeenteraadslid in Zeewolde en later statenlid in de provincie Flevoland. En ook was hij o.a. voorzitter van de branchegroep Nederlandse Jachtbouw Industrie.

Mies (73) is zowel privé als in de zaak de rechterhand van Wim. Ze hebben een zoon en een dochter, die ook vaart, en 4 kleinkinderen.

• Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

Het Wad, IJsselmeer, Markermeer en de Zeeuwse wateren. De verste bestemming was Bochum. En de meest bijzondere bestemming was toch wel Noordpolderzijl, in Noord-Groningen aan de kust. Daarheen voeren ze met een groep Toerzeilers; vanwege getijden en de smalle invaart kostte het veel moeite er te komen, om vervolgens te ontdekken dat er helemaal niets te zien was, haha!

Wat ook wel een noemenswaardige ervaring is: ze vielen droog op de Engelsmanplaat. Met vele zeehonden die gewoon verpest zijn, want ze kwamen met hun koppie boven de kuiprand kijken of je nog iets lekkers te bieden had.

• Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Nu antwoordt Mies: dat Wim iets minder gaat werken, zodat we langer met de boot weg kunnen. We kunnen nu nieuwe gebieden gaan ontdekken, zoals naar Drente of naar Limburg.

• Hebben jullie nog een tip voor andere zeilers?

Die heeft Wim wel voor alle schippers: de juiste vlag voeren! Niet alleen voor schippers trouwens, want de haven heeft ook een jaar niet de goede Nederlandse vlag laten wapperen. Gelukkig hangt er nu weer een goede vlag (met kobalt-blauw en niet marine-blauw), haha.

Achter op het schip voer je de nationale vlag van de eigenaar; dus geen Friese vlag, wat je ook vaak ziet. De provincievlag moet je op het ‘geusje’ zetten; dat is de voorkant van het motorschip. En dan nog iets (Wim moet er zelf ook om lachen) achter op het schip hoor je de plaatsnaam te vermelden waar de eigenaar in het persoonsregister staat ingeschreven … En zo kan Wim nog uren doorgaan …… aan gesprekstof en verhalen geen gebrek aan boord van de Graafstroom!