‘aan boord bij …’ Ton en Ria van Soest, juli 2020

Bijna iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven.

In juli 2020 was dat bij:

 

               

 Ton en Ria van Soest uit Almelo, box 601

 

 

 

 

 

 

  • Hoe lang zijn jullie ligplaatshouder in Ketelhaven?

Al sinds oktober 1994 is de familie vaste ligplaatshouder in Ketelhaven. Daarvoor hebben ze in Genemuiden gelegen en daarvoor bij de Blauwe Hand in Giethoorn.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Ton en Ria varen met een Compromis 999 uit 1997. In 2000 kochten ze dit fijne en betrouwbare schip, met een korte mast zodat ze onder de Ketelbrug en de Hollandse brug kunnen varen. Door de ondiepe kiel (1.30 m) is het ook makkelijk zeilen op het Wad.

  • Wat is de naam van het schip?

De naam Wayfarer – reiziger, zwerver – komt van hun eerste zeilboot; een Engelse trailerboot, een Wayfarer van 4.80 m. lang, die steeds met hun mee ging. Vroeger kampeerde de familie veel en waarheen de reis ook ging, de Wayfarer ging mee op de trailer. Bijvoorbeeld naar de Adriatische kust waar ze tussen de vele eilanden zeilden of in de Alpen op de bergmeren.

  • Is dit jullie eerste schip?

De Wayfarer was hun eerste boot en het heeft wel even geduurd voordat de overstap naar een kajuitzeilboot is gemaakt; dat was voor ‘oude mensen’. Pas in 1986, toen de kinderen al het huis uit waren kochten ze een Friendship 22. Hiermee zeilden ze al gauw een rondje Terschelling en ze werden lid van de Friendship-club. Vier jaar later kwam er een Friendship 28 en hiermee werd de wereld groter; de eerste zomer trokken ze gelijk naar Denemarken en werd een ‘rondje Funen’ gedaan, daarna een ‘rondje Rügen’ en hun liefde voor de Oostzee was geboren. Ton en Ria zijn zeker 14 keer naar de Oostzee geweest en hebben daar van alles meegemaakt. In 2000 zijn ze via Vlieland-Helgoland naar Esbjerg gevaren, daar 8 dagen verwaaid gelegen alvorens ze via de Limfjorden naar de Oostzee verder konden. Ook de Zweedse west- en oostscheren hebben ze bezocht en zijn ze door het Götakanal gevaren, waar je met 64 sluizen van west- naar oost-Zweden vaart. Haha, dan ben je even geen zeilboot! Ton heeft duidelijk de oude logboeken bestudeerd voordat ik kwam, want hij heeft precies op een rijtje welke reizen ze gemaakt hebben. Gaandeweg kreeg hij steeds meer interesse in de Hanzesteden en de reizen die de oude schepen vroeger maakten tussen de verschillende landen en steden. Ook Visby op Gotland is zo’n prachtige hanzestad. Ton heeft zelfs lezingen gehouden over het Hanzeverbond. Die reis naar Gotland was wel hun verste bestemming.

Omdat ze een Duitse schoondochter hebben voeren ze ook regelmatig naar de Duitse kust om de kleinkinderen te bezoeken, die daar  bij hun Duitse grootouders logeerden. Ze moeten dan ook denken aan de Duitse hippie-havenmeesterin Barhöft, die gek was op oude Duitse marken, want alleen op deze marken kon de wasmachine draaien.

Maar behalve de Oostzee werden ook de Engelse oost- en zuidkust aangedaan en hebben ze bijvoorbeeld in St. Katharine Docks in Londen gelegen.

In 2014 hebben ze voor het laatst een lange reis gemaakt; ze hebben nu geen zin meer in nachten doortrekken. De meeste keren voeren ze alleen, maar soms trokken ze ook op met vrienden. Wel zo prettig als je bijvoorbeeld met een visnet in je schroef zeilt van de monding van de Elbe naar Lauwersoog … ook de pechgevallen heeft Ton gevonden in zijn logboeken! Ooit een mast overboord gezeild bij Stellendam en een schroef verloren bij Terschelling.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Ria is bijna 84 en Ton is bijna 82. ‘Zij wil stoppen’, aldus Ton, maar hij kan heel slecht afstand doen van zijn grote liefde, de boot. Maar ze houden ook van wandelen en hebben een caravan, dus misschien moet er toch op een dag afscheid genomen worden van het zeilen …. ‘De Compromis past heel goed bij onze relatie, want we zochten vaak naar het compromis tussen varen en wandelen.’ Ria voegt eraan toe dat er voor iedere mijl die gezeild werd ook een kilometer gewandeld moest worden!

Ton heeft 15 jaar gewerkt als weg- en waterbouwkundige en daarna heeft hij een carrièreswitch gemaakt naar het onderwijs. Heeft van zijn hobby zijn werk gemaakt en gaf 25 jaar les in beeldende vorming en kunstgeschiedenis op een brede scholengemeenschap.

Ria was gezinsverzorgster bij probleemgezinnen en daarna heeft ze jarenlang vrijwilligerswerk gedaan bij het AZC in de ‘vrouwenkamer’.

Ton en Ria hebben 2 zonen en een dochter en 6 kleinkinderen tussen 22 en 13 jaar.

  • Wat was jullie zeilgebied het afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? Wat is de verste bestemming ooit geweest.

In 2019 zijn ze voor het eerst niet naar het Wad geweest, maar wel naar de Marker Wadden. Echt een aanrader, je kunt er ook heel mooi wandelen! Ook hebben ze op de Kreupel bij Andijk gelegen. Ze genieten nu vooral van de rustige plekken. Voor deze zomer hebben ze geen bijzondere plannen.

  • Hebben jullie nog dromen voor de toekomst?

Ze hebben de meeste dromen wat reizen betreft wel verwezenlijkt. Maar lekker blijven wandelen en bewegen blijft wel hun doel.

  • Heb je nog een tip voor andere zeilers?

Spontaan: mensen, pas op voor de zon! Ton spreekt uit eigen ervaring .. is gelukkig genezen verklaard, maar heeft te maken gehad met huidkanker. En verder: lees je oude logboeken nog eens door en – zoals zij nu gedaan hebben – kijk terug op alle mooie zeilavonturen!

‘Als laatste willen we ook even kwijt dat we Jachthaven Ketelmeer een hele fijne thuishaven vinden!’