“aan boord bij …” Hans Valent en Robert Bersma, oktober 2015
Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In oktober 2015 was dat bij:
Hans Valent uit Vaassen en Robert Bersma uit Meppel, box 224
-
Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?
Sinds november 2007.
Hans en Robert zijn deze dag in oktober samen de boot aan het winterklaar maken. En ook dat gaat – zoals alles wat de heren samen doen – met een grote glimlach. Op de vraag hoe ze elkaar eigenlijk kennen, antwoorden ze dat ze een “gemeenschappelijke schoonmoeder” hebben .. een soort ‘lotsverbondenheid’ dus.
Hun beider vrouwen (zussen dus) varen wel mee, maar alleen als het mooi weer is; echte ‘cruise-gasten’ dus, haha.
-
Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?
Hans en Robert varen met een Dehler 36, het ‘oude’ Van de Stadt-model. Maar volgens de kenners is deze eerste generatie Dehlers wel lekker snel. Het schip heeft geen speciale kenmerken, toch is het een bijzonderheid, maar dit komt vooral door de vorige eigenaar ……. dit was ene Karel de Graaf, die blijkbaar berucht was in de omgeving van de Kagerplassen, waar het schip destijds voer. Regelmatig worden ze onderweg nageroepen door mensen met “Kijk daar vaart de boot van Karel”. Prettige bijkomstigheid is dat Karel een pietje-precies was en verkikkerd was op zijn boot, waardoor zij in prima staat door Hans werd gekocht (via een niet zo’n ervaren-zeilfamilie die nog geen 1 jaar eigenaar is geweest) in 2009. Karel de Graaf is daarna nog aan boord geweest bij Hans en Robert om alle ins en outs van het schip door te geven.
-
Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?
Het schip heet Speer. Waarom Karel het schip ooit zo heeft genoemd weten ze niet, maar de Dehler doet z’n naam regelmatig eer aan. Als vaste deelnemers van de zeilwedstrijden die vanuit Ketelhaven worden georganiseerd, maar ook als deelnemer aan de 24-uurs doen ze het vaak goed. Dit jaar werd een verdienstelijke 42ste plaats behaald in een race die voornamelijk niet-gefinishte-deelnemers kende.
Is dit jullie eerste schip?
De zwagers hebben vroeger twee keer een Sailhorse gehad, de H330 en de H2300. Deze werden destijds nog in een melkfabriek in Joure gebouwd.
Hans was eerder door zijn ouders naar zeilles gestuurd en vele jaren op zeilscholen doorgebracht. Robert heeft 10 jaar als WTK op de grote vaart gezeten, dus beiden hadden al affiniteit met het water.
Na de Sailhorse is er even geen boot geweest (druk met kinderen en schoonma, haha). Toen begon het toch weer te kriebelen en hebben ze ‘zeilles’ gehad in Turkije en Griekenland. “Onverantwoord hoe we daar werden losgelaten als groentjes op zeezeilgebied.” Daarna voeren ze mee op een instructiejacht van een Belg, Carlo genaamd en maakten ze een oversteek naar Lowesoft en Ramsgate.
Echter, de terugtocht en afsluiting van de cursus zeezeilen heeft vooral Hans als een traumatische ervaring beleefd. Het was in april, het hagelde en waaide hard en het was nacht. Geen reddingsvesten aan, een geleend zeiljackje mee en golven van 4 a 5 meter hoog, geen notie van zandbanken, zeilen reven, hoezo? En 3 mijl buiten de Engelse kust zag de rest van de 4 opvarenden groen van narigheid, inclusief de Belg Carlo. Ze kunnen er nu om lachen maar het heeft jaren geduurd voordat Hans over de angst voor het zeezeilen heen was. Hans en Robert hebben in die nacht met z’n beiden het schip naar Oostende gevaren. Op deze reis is wel bewezen dat ze een goed team zijn, dat kan vertrouwen op elkaar; Hans die vaak terughoudend is en wijst op de gevaren en Robert die de kalmte bewaart en met praktische oplossingen komt. Een mooi evenwicht.
In 2007 hebben ze een Beneteau First 28 gekocht. Hans was geïnspireerd geraakt door de vele zeilvakanties in Griekenland waarin hij als schipper en touroperator fungeerde. Met de First hebben ze ook de Noordzee overgezeild, dit keer op eigen kracht en zonder calamiteiten. De boot bleek al gauw voor 4 personen te klein en toen kwam in 2009 de Speer. Een ideaal schip, want het is groot genoeg voor 2 echtparen en klein genoeg om ook alleen mee te zeilen.
-
Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Hans (63) is directeur bij Hogeschool Windesheim, Zwolle en Robert (66) was de laatste 25 jaar van zijn werkzame leven software-engineer bij het Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum (de Windtunnel) in de NOP.
Hun vrouwen, Marianne en Ineke, zijn niet meer werkzaam. Beiden hebben 2 kinderen en 2 kleinkinderen. De dochter van Hans is ook verwoed zeilster en geeft zeilles in Heeg.
-
Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?
In 2015 was het plan om naar Zuid-Engeland te varen, maar de wind was niet gunstig en toen is het de Belgische kust en Zeeland geworden. Maar regelmatig werden Texel, Vlieland en Terschelling in de afgelopen jaren aangedaan. Het Wad is bij beiden favoriet vaarwater; water dat beweegt, waar af en toe een kop boven water steekt en dat geschiedenis heeft. Maar dit laatste geldt ook voor het Keteldiep, aldus Hans. Een gebied wat in beweging is en tegelijk ook een rijke historie kent.
Volgend jaar proberen ze het eiland Wight te halen. Dit moet te doen zijn in maximaal 4 weken, want dat is voor beide heren lang genoeg op de boot.
Dover was ooit de verste bestemming.
-
Nog dromen voor de toekomst?
Robert zou graag een rondje Engeland doen, via het Caledonisch Kanaal. Maar als je dan bijvoorbeeld in NVvK-verslagen leest dat het zeker 100 dagen kost, dan weet hij niet of dat is wat hij wérkelijk wil …
Hans gaat voor La Rochelle, aan de Franse kust.
En hij heeft nog een droom: zo lang mogelijk kunnen blijven zeilen. “Bij de gedachte aan een motorboot word ik zwetend wakker, hahaha! Zeilers máken iets actiefs van hun leven! Nee, zonder gekheid: de rust die je ervaart als het zeil staat en de motor uitgaat … ”
-
Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?
Robert: als je dat nog nooit gedaan hebt, dan is de staande mastroute door Amsterdam ’s nachts een mooie ervaring, door de bruggen, langs de zeehavens, prachtig om te doen.
Hans: met een diepgang van meer dan 1.80 door het kanaaltje naar Oude Tonge en neem dan wel een duikbril en loodgordel mee, een belevenis.
Bij strandpaviljoen Zuidpier in IJmuiden kun je een heerlijk scholletje eten.
En als laatste: neem tijdens de 24-uurs race een kok mee aan boord – het is wel 100 kilo extra door kok en voer, maar dan héb je ook wat!