“aan boord bij …” de familie Benink, maart 2014

Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. Heeft u een bijzondere reden om aan deze rubriek mee te doen, laat het ons dan weten info@jachthavenketelmeer.nl. Wij komen met plezier een keer bij u aan boord.

… Silvia en Onno Benink, box 604

Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?

Vanaf 2000 zijn Silvia en Onno Benink al ‘winterliggers’. In die tijd lag de boot zomers in Hasselt, maar sinds het seizoen 2010 zijn ze verhuisd naar Ketelhaven. Al sinds eind jaren 70 was Ketelhaven een geliefde passantenhaven vanuit Hasselt.

Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Silvia en Onno bevaren een Koopmans, one off. De eerste eigenaar, een Zwitser die in de weekenden naar Nederland kwam om met de boot te varen, heeft het schip in 1974 laten bouwen. Het S-spant is een lekker breed, stabiel en stevig schip en heeft als groot voordeel dat het onder de Ketelbrug door kan.

Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?

De naam Exuperantia is al gekozen door de eerste eigenaar, naar een beschermheilige. Het is een lastige naam die ze vaak moeten spellen voor havenmeesters, maar ze hebben hem toch maar gehouden. Het schip is daardoor wel heel herkenbaar. Regelmatig worden ze aangesproken door mensen die het schip herkennen aan de naam, zelfs een aantal jaar geleden door familie van de Zwitserse oud-eigenaar. Het schip zit ook nog vol met kleine Zwitserse aandenken, zoals een ankerbolletje uit Basel.

Is dit jullie eerste schip?

Voorheen voer de familie Benink (moeder en broers van Onno) met een Domp 740. Deze hebben Silvia en Onno overgenomen, maar met twee groter wordende kinderen en een hond werd het toch te klein. In 1999 hebben ze de Exuperantia gekocht.

Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Silvia (49) is verpleegkundige op de afdeling chirurgie in een Zutphens ziekenhuis en Onno (nét 50) is hoofduitvoerder in de wegenbouw. Tot voor twee jaar zeilden de zoon en dochter (nu 21 en 18) nog mee in de grote vakanties. Tegenwoordig vindt zoon Tiemen het wel erg leuk om met de wintertochten mee te varen. Ook reizen broer en zus Emma de Exuperantia nog regelmatig achterna. En verder is de 11-jarige labrador Senta een trouwe metgezel. Toen ze besloten hadden om wat langere zeiltochten te gaan maken moest Senta leren om aan boord te plassen. Door drie maanden te oefenen met een matje kunstgras is dit uiteindelijk gelukt!

Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar?

In 2012 hebben ze het met de werkgevers kunnen regelen om 10 weken verlof op te nemen. Ze hebben toen een prachtige zeilreis naar Zweden gemaakt; genoten van de stilte en de ruimte van de Zweedse en Deense kusten.

Vorig jaar zijn Silvia en Onno naar Engeland gevaren, via Harwich langs de kust naar Dover en Ramsgate. Omdat de hond niet met hun eigen boot het land binnen mocht komen, heeft Tiemen Senta via de officiële weg met de auto door de tunnel naar Ramsgate gebracht en daar hebben ze haar opgepakt en is zij verder meegevaren.

Komend jaar willen ze graag Engeland weer aandoen en dan nog iets zuidelijker.

Nog dromen voor de toekomst?

Onno wil nog graag een keer naar de Lofoten, maar ze willen vooral samen nog zo lang mogelijk van het varen genieten. En ze hopen nog een keer zo’n mooie lange reis te kunnen maken als twee jaar terug.

Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

Houd het varen leuk voor iedereen die aan boord is, dan houd je het lang vol en kun je ver komen!